... και όχι βέβαια διότι οι Πρωτοψάλτες και Ντερμπεντέρηδες, οι Ενικοί Αυτιστικοί και οι Τρεμοπαπαδιάκοι, οι Μαλλοχατζήδες[¹] και οι λοιποί χρυσοκάνθαροι των ΜΜΜΕ[²] τον ...ερωτεύτηκαν ξαφνικά τον Αλέξη...
Ούτε κάν διότι -καθ' έξιν- καιροσκοπούν και «χαϊδεύουν» τώρα τον Τσίπρα (...προστατεύοντάς τον από τους ...κακούς 53 ή -ακόμα χειρότερα!- επαινώντας τον προκαταβολικά για αυταρχικές κινήσεις που υποδεικνύουν να κάνει...) για να έχουν ευνοϊκή μεταχείριση όταν -σύντομα όπως δείχνουν τα πράμματα- ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει τις εκλογές με μεγάλη διαφορά και αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας που οι «εντολείς» τους καταλήστεψαν και ρήμαξαν... Όχι!
Απλώς αυτή είναι η «τρέχουσα» γραμμή των αποδεδειγμένων γκαιμπελίσκων του νεοαντιδημοκρατικού σαμαροχαλκείου. Απ' αυτούς -στην ουσία[³]- πληρώνονται τους παχυλούς μισθούς τους, αυτών τις εντολές εκτελούν.
Και η τωρινή εντολή είναι: Τονίστε τον «αρχηγικό» χαρακτήρα του Τσίπρα.
Αν ...«τσιμπήσει» θα λέμε και θα λέτε ότι ο ίδιος "ανδρεοποιήθηκε" κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει διαφορά από το παλιό-κακό ΠΑΣΟΚ.
Και, εναλλακτικά, θα λέμε και θα λέτε ότι δεν διαφέρει από τον Σαμαρά στην τακτική...
Αν δεν «τσιμπήσει» θα λέμε και θα λέτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακέφαλη βαβυλωνία, άρα ανίκανος να κυβερνήσει.
Ας πάμε όμως βήμα-βήμα.
Για την οικονομία του άρθρου η διατύπωση είναι λακωνική/τηλεγραφική. Είναι συμπύκνωμα από όσα έχω γράψει, εδώ κι αλλού, 50 χρόνια τώρα. «Σκαλείστε» το μπλογκ μου και τα παράλληλα : 5monkeysbrain.blogspot.gr και "Για μιά αριστερή Αριστερά" aristeriaristera.blogspot.gr για να βρείτε αναλύσεις/επιχειρήματα/θέσεις ή γράψτε μου στο napoleonpapadopoulos@gmail.com να σάς τις στείλω.
1. Ο, «εθνάρχης» κατά τους θυμιατιστές του, Καραμανλής επέβαλε ένα αυταρχικό σύστημα διακυβέρνησης. Ηπιώτερο και κάπως πιό έντιμο από την πρώτη του οχταετία (την ΕΡΕτζήδικη οχταετία με το ...τριφασικό εκλογικό σύστημα του 1956, τη βία και νοθεία του 1961 κλπ) πάλι αυταρχικό όμως. Σύστημα με βάση και άξονα την "ενός ανδρός αρχή".
2. Ο, «χαρισματικός» κατά τους δικούς του θυμιατιστές, Παπανδρέου το χειροτέρεψε με την αναθεώρηση Συντάγματος του 1985. Το έκανε εντελώς "ενός ανδρός αρχή"... Ή «πρωθυπουργοκεντρικό», όπως ...χαριτωμένα αποκαλείται.
3. Οι διάδοχοί τους πολύ βολεύτηκαν κι αυτοί με την αυταρχία διότι -πέραν των άλλων ώφελών τους- έκρυψαν έτσι κι ίδιοι τη δικιά τους ανικανότητα.
4. Η Αριστερά (η όντως και η δήθεν...) πέρασε μιά 30ετία(++...) σε "χαμάρα", ζαλισμένη...
Αρχικά, από την νομιμοποίηση του ΚΚΕ, την τυπική άρση του εμφυλιοπολεμικού κλίματος και την ...υποκλοπή της ορολογίας, των συνθημάτων αλλά και κάμποσων στελεχών της από τον Αντρέα και το ΠΑΣΟΚ.
Μετά, από την κατάρρευση των σοβιετικών καθεστώτων και την γρήγορη μετάλλαξη των διεφθαρμένων πρώην νομενκλατόρων σε πάμπλουτους ολιγάρχες.
5. Κάποιο -μεγάλο δυστυχώς- τμήμα της ακόμα ζαλισμένο παραμένει. Δεν αναφέρομαι μόνον σε μέλη του ΚΚΕ... Και αυτά και άλλοι, παρά τα πολλά ιστορικά δείγματα, δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο εκδημοκρατισμός της κοινωνίας και του κράτους είναι το ΠΡΩΤΟ μέλημα.
Ότι χωρίς δημοκρατία[4] καμμιά αληθινά ανθρώπινη πρόοδος[5] δεν θα επιτευχθεί, κανένας -όποιας εκδοχής- σοσιαλισμός δεν θα επικρατήσει. Έτσι αντιδρούν υποτονικά ή/και ανέχονται την αυταρχική διακυβέρνηση, δεν κάνουν τίποτε σπουδαίο για να ανατραπεί. Και στην ουσία παίζουν το παιχνίδι των εκμεταλλευτών με μύχιες ελπίδες ότι «θα έρθει»[6] κάποιος Λένιν (ή ...Μωϋσής) να μάς οδηγήσει στην γή της επαγγελίας...
6. Η «χρησιμότητα» της αυταρχίας, δηλαδή η «αναγκαιότητα» ενός αρχηγού καλλιεργείται εντατικά απ' αιώνων. Αρχικά, στους πρωτόγονους, ο αρχηγός πέρασε ως ο αποτελεσματικώτερος θηρευτής, μετά ως «θεός», αργότερα ως ο επί της γής αντιπρόσωπος του «θεού»...
Στη σύγχρονη εποχή περνάει κυρίως ως ο «καλός δικτάτορας», ενώ πλήθος -καλοπροαίρετων πολλές φορές- στοχαστών τον δέχεται και τον «πλασσάρει» ως συντονιστή της όποιας ομάδας πολιτών, της κυβέρνησης εν προκειμένω[7].
7. Εντατικά και συνέχεια καλλιεργείται παντού ο αρχηγισμός. Στα Σχολεία (μέσω της Ιστορίας κυρίως αλλά και της έννοιας της «πρωτιάς»), στο συνδικαλισμό, στις όποιες συλλογικότητες. Και βέβαια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπου ο "ΚΑΚΟκράτης" είναι το λαμπρότερο και πιό πρόσφατο δείγμα.
8. Η δημοκρατία ούτε εφαρμόζεται ούτε διδάσκεται πουθενά. Είτε γίνεται πονηρή/υποκριτική της επίκληση για θόλωμα νερών και «καπέλλωμα» είτε προβάλλονται ως υπόδειγμα ιστορικές καρικατούρες της (π.χ. η αρχαία αθηναϊκή...) ή σύγχρονες εξώφθαλμες στρεβλώσεις του λεγόμενου "δυτικού τύπου"... Είτε, τέλος, υποστηρίζεται το ανεφάρμοστο -πέραν εξαιρετικά ολιγομελών ομάδων- μοντέλο της άμεσης.
9. Καθόλου δεν πρέπει να παραξενεύει λοιπόν το "μπαράζ" όλου αυτού του αντιδημοκρατικού εσμού κατά του ΣΥΡΙΖΑ, διότι κάποια μέλη του ...τόλμησαν να υποβάλλουν τις σκέψεις, την κριτική τους και τις προτάσεις τους στην μετεκλογική σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής.
10. Τα παπαγαλάκια που «παραξενεύονται» -ακόμα και ...«αγανακτούν»...- είναι για να καλύψουν τον ακροδεξιό δικτατορίσκο ΑΡΧΗΓΟ Σαμαρά, που πήγε στην Κ.Ο. του, έβγαλε έναν αυτοεπαινετικό "δεκάρικο" για την ...νίκη του στις εκλογές, «είσπραξε» χειροκροτήματα από «αμίλητα, ακούνητα στρατιωτάκια» και αποχώρησε... Ως συνήθως...
Και αγορεύουν, όχι απλώς για να τον καλύψουν αλλά και για να μάς το εμφανίσουν ως ...κανονική λειτουργία δημοκρατικού κόμματος...
Ύστερα ...«πέφτουν από τα σύννεφα» που κάποιοι συνέλληνες αντί τον ...γιαλαντζή δικτατορίσκο, προτιμούν μαζικά τον ...βεριτάμπλ (και ισόβιο παρακαλώ...) φυρερίσκο των "εγέρθητων"...
«Τί να κάνουμε» εμείς οι "Συριζαίοι"...
Άμεσα 3 κυρίως πράμματα. Κι αργότερα κάποσα άλλα, που θα (ξανα)προτείνω άλλη φορά.
1ο. Να μην εμπλεκόμαστε σε «μάχες» με βουλτεψοντινοπούλειου είδους τσουτσέκια ή -ακόμα χειρότερα- με μουρουτοπαγκάλιου είδους... Απλώς να τα δουλεύουμε "ψιλό γαζί"... Έχουν δώσει άπειρες λαβές στο παρελθόν τους για κάτι τέτοιο.
Όταν εμπλέκεσαι σοβαρά, οι περισσότεροι πολίτες (που έχουν μυριάδες καθημερινά προβλήματα να αντιμετωπίσουν και καμμιά διάθεση να εντρυφήσουν σε επιχειρήματα) συνήθως σχηματίζουν την πρόχειρη άποψη ότι το δίκιο είναι κάπου στη μέση...[8] Όταν όμως βλέπουν περιπαικτικό «κάρφωμα», προβληματίζονται περισσότερο.
2ο. Να κοιτάξουμε να διευρύνουμε και να γενικεύσουμε την εφαρμογή της "αρχής του παντογράφου": Το κόμμα μας πρέπει να λειτουργεί ως πρότυπο της κοινωνίας που επαγγελόμαστε. Αλλοιώς θα ακυρώνεται ο αγώνας μας πανεύκολα με ένα ...«δάσκαλε που δίδασκες...».
Νά! μερικά (αρνητικά) παραδείγματα:
2.1. Είναι κάκιστο, την ώρα που υποστηρίζουμε την Αναλογική για το Κοινοβούλιο και όποιες άλλες συλλογικότητες, εσωτερικά στο κόμμα να εφαρμόζουμε «ενιαίες λίστες», δηλαδή πλειοψηφικό... έστω και μετριασμένο με ποσοστώσεις, μικρό αριθμό «σταυρών» κλπ.
2.2. Είναι παράταιρο, ενώ θέλουμε να έχουμε συνειδητά-ενεργά μέλη, να διατηρούμε ακόμα την ισοπεδωτική ...σταυροδοσία στις εκλογές αντί της μεστής αξιολόγησης των υποψηφίων μέσω του προτιμητικού[9] συστήματος.
2.3. Είναι αντινομία η ύπαρξη στο καταστατικό μας διάταξης που στερεί το δικαίωμα ψηφοφορίας σε μέλη που δεν είναι «ταμειακώς εντάξει» τη στιγμή που δεν σκεφτόμαστε βέβαια στις γενικές εκλογές να υποχρεώσουμε τους πολίτες να επιδεικνύουν πιστοποιητικό ...φορολογικής ενημερότητας για να ψηφίσουν.
Πρέπει να καλοσκεφτούμε ότι η χρήση του δικαιώματος ψήφου ως εισπρακτικού μέσου συνδρομών προσιδιάζει μόνον σε διοικήσεις που δεν εμπνέουν διάθεση ενεργού συμμετοχής στα μέλη κάποιας συλλογικότητας.
3ο... και φαρμακερό: Να ζωοδοτήσουμε την θαυμάσια ιδέα για Λαϊκές Συνελεύσεις. Είχε ξεκινήσει να πραγματοποιείται τέτοια εποχή το 2012 αλλά δεν ...φτούρησε και τέλειωσε γρήγορα και άδοξα, γιατί αντιμετωπίστηκε με πνεύμα "star system" (εκφωνήσεις λόγων από τον Αλέξη και στελέχη, όπως αντιλήφθηκα...)
Στον αυταρχικώτατο "ΚΑΚΟκράτη" (Ν.3852/2010) όμως υπάρχει μιά φωτεινή όαση δημοκρατίας!!! Δεν έχω καταλάβει πώς και γιατί «παρεισέφρυσε», υπάρχει όμως! Από την άλλη πλευρά καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί δεν έχει εφαρμοστεί -πιθανότατα ούτε ...μία φορά- τα προηγούμενα 3 χρόνια...
Είναι το άρθρο 85. Που προβλέπει τοπική συνέλευση κατοίκων[10] κάθε παλιάς Κοινότητας (ή Δημοτικού Διαμερίσματος, υποθέτω) ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ μιά φορά κάθε χρόνο, με ευθύνη του τοπικού προέδρου, με "ημερήσια διάταξη", γραμματεία και πρακτικά!
Αναφέρει -ενδεικτικά, όχι περιοριστικά!- και τα θέματα μάλιστα:
Κοινωνικές υπηρεσίες, προστασία ηλικιωμένων, τοπικά έργα, τουριστική αξιοποίηση, πολιτιστικά, ψυχαγωγικά και αθλητικά προγράμματα.
Υπάρχει καλλίτερη ευκαιρία από αυτή για εμάς να ξανοιχτούμε στις τοπικές μας κοινότητες για «ζύμωση» και -κυρίως...- εκπαίδευση «ημών και αλλήλων» στις δημοκρατικές διαδικασίες;;;
Τα τοπικά προβλήματα στην Κοινότητα, στη Συνοικία μας, όλοι τα ξέρουμε λίγο-πολύ. Μιά αίτηση-υπόμνηση στους τοπικούς προέδρους για την υποχρέωσή τους να συγκαλέσουν τις συνελεύσεις αρκεί.
Δεν θα «γυρίσ' ο ήλιος» βέβαια, ούτε αμέσως ούτε κάν γρήγορα. Θα είναι όμως ένα σημαντικώτατο πρώτο βήμα μιάς αληθινής «πορείας προς το λαό».
Ας το καλοσκεφτούμε.
Και ας περάσουμε στην πράξη από την (αφόρητη πολλές φορές) θεωρητικολογία. Αυτήν ας την αφήσουμε στους θεωρητικούς μας για ένα διάστημα...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
[¹] Δεν φοβάμαι να παραθέσω τα πραγματικά τους ονόματα. Τα διαστρεβλώνω σκόπιμα για να τονίσω πόσο αυτοί διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα.
[²] Μέσα Μαζικής Μαλάκυνσης Εγκεφάλου κατά κάποιον συνεργάτη του Π/Τ.
[³] Με πακτωλό -έμμεσων συνήθως- χρηματοδοτήσεων των αφεντικών τους.
[4] Με μικρό "δ", ως διαδικασία αδιαστρέβλωτης μετατροπής της λαϊκής βούλησης σε αποφάσεις, νόμους, κανόνες... όχι με κεφαλαίο "Δ", ως ονομασία -συνήθως φενακιστική...- του πολιτεύματος.
[5] Δεν εννοώ ως "πρόοδο" πόσα ...ψυγεία ή αυτοκίνητα υπάρχουν ανά 1.000 κατοίκους...
[6] ή ότι θα αναδειχθεί από το κόμμα κάποιος...
[7] Σωστό, ίσως σκεφτείτε... Είδαμε όμως τι συντονισμό έκανε ο "εθνάρχης" με το «έξω πάμε καλά, μέσα όχι», ο "χαρισματικός" με το «εγώ απλώς προήδρευα», ο Σημίτης με το «αυτή είναι η Ελλάδα» κ.ο.κ.
[8] Ο, κατά το βιογραφικό του, «εξπέρ» της "θεωρίας των παιγνίων" Λάζαρος Χρυσανθεμίδης, πρέπει να το ξέρει καλά αυτό και τους έχει συμβουλέψει να λένε ό,τι τους κατέβη, αρκεί να προκαλούν εμπλοκή μας στην κουβέντα...
[9] Ο πολίτης διαβαθμίζει την προτίμησή του βάζοντας αριθμούς 1,2,3,4 κλπ και το αποτέλεσμα βγαίνει με τους αριθμούς της σειράς Fibonacci ("χρυσή τομή" κ.ά.) ως διαιρέτες.
[10] Προσοχή! "κατοίκων" λέει, όχι "ψηφοφόρων"! Σπουδαίο!
