...λέω «να την κάνω» για κάποιο διάστημα.
Για να έχετε όμως κάποιον να μυκτηρίζετε, να βρίζετε, να φτύνετε {πέρα από τους ανίκανους, καραγκιόζηδες, ανέντιμους, απατεώνες(*) που μάς κυβερνούν -τώρα και προηγουμένως- αφού κάθε τέτοια ενέργεια προς κάποιον του "φτύσε κι άλλο", όταν επαναλαμβάνεται, χάνει την εκτονωτική, ψυχοβελτιωτική της αξία} θα παραθέσω εδώ μια ...ρετσετοποιημένη περίληψη του άρθρου μου, του "πόστ" τελοσπάντων, για την διά-βίου-εργασία. Ολόκληρο θα το βρείτε στο αρχείο του Μαρτίου.
Γηράσκω αεί εργαζόμενος!
1. Η εργασία ΔΕΝ είναι δουλεία (δουλειά) αλλά κοινωνική προσφορά και πρέπει να αμείβεται ως τέτοια και όχι ως "απόδοση".
Όχι «μού παρήγαγες αυτό, σού δίνω τόσα». Ούτε «έχω αυτήν την ανάγκη, κάλυψέ μου την για τόσα». ΔΕΝ είναι παραγωγική ή εξυπηρετική ΜΗΧΑΝΗ ο άνθρωπος.
Ο άνθρωπος ...απλώς είναι άνθρωπος.
2. Η εργασία ΔΕΝ είναι μέσο επιβίωσης αλλά ατομική καταξίωση και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοια και όχι ως κακό "προς αποφυγήν". Είναι αυτό που ΚΥΡΙΩΣ μάς διαφοροποιεί από τα ζώα.
Η επιβίωση του ατόμου είναι χρέος της κοινωνίας. Η παροχή αντικειμένου εργασίας είναι χρέος του κράτους. Όποιος ΔΕΝ εργάζεται (μέχρι να πεθάνει), π.χ. κάποιος που κληρονόμησε πολλά από τον εκμεταλλευτή μπαμπά του ή κάποιος που σώρρευσε αρκετά γιατί εμεταλλεύτηκε γερά τους άλλους και άρα μπορεί να κάαααααααααααααθεται... είναι αντικοινωνικό άτομο και του χρειάζεται γερό "μπερντάχι". Το τί "πχιοτική", πού 'λεγε κι ο Σημίτης..., ζωή κάνουν άλλωστε οι τέτοιοι είναι φανερό. ΚΑΘΟΛΟΥ «χαρισάμενη»!
Άς ανοίξουμε τα τζίφλια μας και, κυρίως, το μυαλό μας!
3. Οι διακρίσεις μεταξύ εργασιών, ως προς την κοινωνική προσφορά και την ατομική καταξίωση, είναι ρατσιστικές, διχαστικές (διαίρει και βασίλευε) και εντέλει ηλίθιες.
Είναι σίγουρο ότι θα πεθαίναμε κάπως περισσότεροι, κάπως νωρίτερα, αν δεν υπήρχαν οι γιατροί, το ίδιο ακριβώς θα συνέβαινε όμως αν δεν υπήρχαν οι σκουπιδιάρηδες, αν δεν υπήρχαν οι σωφεράντζες να μάς τρέξουν στο Νοσοκομείο ή οι μαστόροι να χτίσουν το Νοσοκομείο...
Ο έχων (η έχουσα, το έχον...) ώτα ακούειν, ακουέτω.
Και... Ψίτ! εσύ που μού γυρνάς την πλάτη: Την μύτη δεν την έχουμε για να στηρίζουμε τα γυαλιά! Για να ΜΥΡΙΖΟΜΑΣΤΕ πράμματα την έχουμε.
4. Η «Σύνταξη Γήρατος» είναι εφεύρεση των εκμεταλλευτών για να πετάνε εύσχημα και απρόσκοπτα στον "Καιάδα" τις ανθρώπινες μηχανές που δεν τους αποδίδουν πλέον τόσο πολλά. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ !!! Ακόμα και ως έννοια!
Και, ως προοίμιο, ΑΜΕΣΑ πρέπει να καταργηθεί η βλακώδης ορολογία περί ...ΤΡΙΜΕΡΟΥΣ χρηματοδότησης των Ασφαλιστικών Ταμείων {εργαζόμενου-εργοδότη-κράτους}. Από πού δίνει την «εργοδοτική εισφορά» ο επιχειρηματίας;;; Από την ...προίκα της γυναίκας του ή από τον ιδρώτα του εργαζόμενου;;; Όσο για την «κρατική ενίσχυση» βράστα κι άστα...
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΙΣΦΟΡΑ (και μόνον!) ΕΙΝΑΙ. Και οι "τρείς"...
Τ' ακούτε αυτά ΓΣΕΕ-δες και ΑΔΕΔΥ-δες;;; Τ' ακούτε αυτά ΚΚΕ-δες και ΣΥΡΙΖΑ-κοί, που αυτοαποκαλείστε και κομμουνιστές, τρομάρα σας (και μας...);;;
Τ' ακούτε;;;
Άντε κι ένα ακόμα:
5. Όλοι {μά ...εντελώς ΟΛΟΙ} μπορούν ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ να εργάζονται μέχρι να πεθάνουν. Γιατί δηλαδή ένας τετραπληγικός φιλόλογος δεν μπορεί να κάνει μιά μετάφραση ή τις διορθώσεις ενός βιβλίου;;;
Και να αμείβεται βέβαια όχι για τις τόσες αράδες που μετάφρασε αλλά για την συνολική προσφορά του, όποιου είδους ή "ποσότητας", στην κοινωνία...
Σκέφτεστε πόσο καλλίτερα θα νοιώθει, κι αυτός και οι "δικοί του" έτσι;;; Αντί να περιμένει να ξεψυχήσει ζώντας ως τότε από το τετραπληγικό «επίδομα» και τη «σύνταξή» του... Ζώντας καταφρονεμένος, νοιώθοντας άχρηστος και βάρος στην κοινωνία. Νοιώθοντας πως δεν βλέπουν την ώρα «να τους αδειάσει τη γωνιά»... Και κάποια να καρπωθεί την μισή «σύνταξή» του...
Λάθος κάνω;;;
Θέλει πολλή οργάνωση, θα πείτε. Και αλλαγή κοινωνικής αντίληψης.
Έμ! βέβαια θέλει!
Για ποιό άλλο πράγμα δηλαδή τους έχουμε τους πολιτικούς;;;
Για να φληναφούν απ' τα μπαλκόνια και τα "παράθυρα" της Τί-βί;;;
Το ποιά άλλα χειρότερα κάνουν, σκεφτείτε το εσείς... εγώ ντρέπομαι να το γράψω.
-------------
(*) Δεν είναι όλοι τους από όλα αυτά, ούτε στον ίδιο βαθμό! Κάντε την δικιά σας κατάταξη και αποδώστε τους ανάλογους χαρακτηρισμούς στον καθένα τους.
Πριν από 6 χρόνια
12 σχόλια:
Μην υποψιαστώ ότι πήγες διακοπές, εσύ ο ...αδιάκοπος, όπως κηρύσσεις εις τας ρύμας και τας αγυιάς, θα σε καρφώσω ανελέητα!
Ναπολέων,
ανταποδίδω την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια.
Όμως δεν φοβάσαι μην σέ βάλουνε στο μάτι όλοι αυτοί που τους "εγκαλείς" για τις συντάξεις;
Και σέ ...κράξουνε;
Το ξέχασες το «φωνή λαού, οργή θεού»;
Εργασία δια βίου λοιπόν Ναπολέων.
Μια ερώτηση: ο οικοδόμος , ο οδηγός στο λεωφορείο ή στο φορτηγό και άλλα παρεμφερή επαγγέλματα μπορούν να ασκούνται δια βίου;
Εσύ, θα έμπαινες σαν επιβάτης σε λεωφορείο που θα οδηγούσε εβδομηντάχρονος ή θα εμπιστευόσουν το ανατρεπόμενο της ¨δορυμπετόν¨* σε ένα παππού;
Το να κάνει κάποιος μια εργασία που του αρέσει είναι λογικό, το να είναι όμως αναγκασμένος να εργάζεται για βιοποριστικούς λόγους σε μια δουλειά που αντιπαθεί, δεν το βρίσκεις λογικό να θέλει να συνταξιοδοτηθεί …από τα τριάντα;
Το blogging, μαζί και κάποια άλλα χόμπι που έχω, σκοπεύω να τα εξασκώ δια βίου αφού είναι δικιές μου επιλογές και όχι άλλων.
Αν εννοείς αυτό το πράμα λέγοντας ¨εργασία δια βίου¨ θα συμφωνήσω μαζί σου, αλλιώς…
* Υπάρχει η δορυμπετόν;
Ελπίζω να μη λείψεις για πολύ. Ο χειμώνας προβλέπεται θερμός και κάποιος πρέπει να βάζει και τα κάρβουνα...:)
Καλά να περάσεις φίλτατε..
Πάντως σε αυτό το θέμα θα διαφωνήσω μαζί σου.
Κατ' αρχήν διαφωνώ με την υποχρεωτική προσέλευση σε συγκεκριμένους ασφαλιστικούς φορείς. Ο κάθε εργαζόμενος θα πρέπει να διαλέγει τον ασφαλιστικό του φορέα. Μόνον έτσι θα βελτιωθούν οι παροχές. Κατά δεύτερον όπως είπε και ο syneas, δεν μπορούν όλες οι δουλειές να γίνονται από ανθρώπους που είναι μεγάλοι σε ηλικία. Το μόνο που μπορεί κανείς να κάνει είναι να εργάζεται μετά τα 65 του για να μεγαλώσει τη σύνταξή του-ΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ το επιθυμεί. Όμως δεν μπορούμε να ζητάμε από τους εργαζόμενους σε βαρέα-ανθυγιεινά να δουλεύουν συνεχώς (σκέψου τους οδοκαθαριστές,τους τεχνικούς της ΔΕΗ που αιωρούνται σε πυλώνες, τους εργάτες που σηκώνουν φορτία, τους οδηγούς φορτηγών κ.α.)
linkara to blog sou... ehei endiaferon bravo
Εδώ ...CERNονται ένα σωρό πράμματα από παραιτήσεις «πρωτοκλασσάτων», μέχρι ΧΥΣΟΒΟΥΛΑ και επιβολή ποινής φυλάκισης σε σύμβουλο του πρωθυπουργού... κι εσύ ακόμα στα «βαρέα και ανθυγειινά» είσαι;;;
Έρρωσθε.
Ήμουνα ο 7777ος επισκέπτης του μπλόγκ μου.
Κοίτα σύμπτωση...
Επανέρχομαι ουσονούπω. Καρτερείτε ονειροπαρμένοι, ξενέρωτοι, φαντασιόπληκτοι και λοιποί συγγενείς (στο μυαλό...)!
αγάπη - αφοπλισμός - ειρήνη
Ναπολέων
Δυστυχώς οι λύσεις αυτές είναι προσωπικές, όπως λένε και οι προλαλήσαντες.
Δεν ακολουθούν όλοι.
Για άλλους η εργασία (ίσως και το επιχειρείν) είναι το πιό συναρπαστικό πράγμα (κάτι σαν παιχνίδι.
Για άλλους η μέρα ξεκινά στις 21:00 το βράδυ (το βλέπω κάθε μέρα όταν γυρνάω σπίτι) και το πρωϊ πάνε στην δουλιά αναγκαστικά.
Οι περισσότεροι θα προτιμούσαν να πάρουν την σύνταξη στα 18 (έτη).
Τώρα που το σκέφτομαι καλό θα ήταν αρκεί να βρίσκαμε τον μαλάκα που θα πληρώνει.
Συμφωνώ με μερικές επιφυλλάξεις. Δεν μπορούν όλοι να εργάζονται μέχρι θανάτου! Φαντάζεσαι τον πιλότο με την Alzheeimer's να σε πηγαίνει στον πορορισμό σου; 'Η τον γιατρό που έχει ξεχάσει που είναι το συκώτι να σε εγχειρίζει; Υπάρχει ένασ σημείο στην ηλικία του ανθρώπου, όπου αυτός λυγίζει ή αισθάνεται μεγάλη κούραση ή οι δυνάμεις του τον εγκαταλείπουν. 'Ομως, πάρα πολλοί διατηρούν διάφορες ικανότητες και μπορούν να τις εξασκήσουν μέχρι να παραδώσουν το πνεύμα. Αλλά αυτό θα μπορούσε να γίνει σε εθελοντική και όχι σε υποχρεωτική βάση. Να παίρνουν τη σύνταξη και να προσφέρουν παράλληλα, έστω με κάποια πρόσθετη αμοιβή ή εθελοντικά, αν το θέλουν. 'Ετσι θα καθυστερήσουν και τον πνευματικό εκφυλισμό, αφού αυτός έρχεται γρήγορα μετά την αδρανοποίηση του εγκεφάλου.
Προφανώς ε!!
Ελπίζω ότι θα μπορώ να δουλεύω μέχρι την τελευταία μου μέρα (αν και μ'αρέζει εδώ και θα ήθελα να φύγω) αλλά δεν πιστεύω ότι η μάνα μου σήμερα θα μπορούσε να δουλέψει. Δυστυχώς άλλο το "θέλω" και άλλο το "μπορώ".
Αναφέρθηκα στο τι θα ήθελα!
@ Κλαζομένιε
Όχι, δεν πήγα “διακοπές”. Παραμένω “πιστός” της ...αδιάκοπης εργασίας. Με τα διαλείμματά της φυσικά αλλ’ όχι “διακοπές”. Βγάζω σπυράκια με την ιδέα να δουλεύω 11 μήνες και να ζώ τριάντα μέρες ως ...Μαρινέλα, με «λίγο κρασί, λίγη θάλασσα και τ’ αγόρι μου»...
@ Μάλλον Άνθρωπε
Η αντίρρησή μου είναι για τις “Συντάξεις” ως μασκαράτας που χρησιμοποιούν οι κρατούντες {πολιτικά και οικονομικά} για να πετάνε στον Καιάδα τα ...εξαρτήματα της μηχανής παραγωγής του πλούτου {τους}, όταν θεωρήσουν ότι δεν τους αποδίδουν πολλά.
@ Syneas, Stardust και Ηλιότυπο
Καθόλου δεν εννοώ ό,τι εννοήσατε. Αν διαβάσετε το αναλυτικό κείμενο στη σειρά των άρθρων μου «Για μιά αριστερή Αριστερά» θα διαλυθεί η παρεξήγηση.
Ο φορτηγατζής στα 60 του, ας πούμε, μπορεί πολύ καλά να φροντίζει ένα δημοτικό παρτέρι ή να κάνει τον θυρωρό κάπου.
Κι ο γηραιός γιατρός δεν θα κάνει ίσως εγχειρήσεις αλλά μπορεί άριστα να μετέχει στο πρόγραμμα «Φροντίδα στο Σπίτι».
Λέμε τώρα...
Και βέβαια και τα ωράρια θα είναι ταιριαστά στις δυνατότητες καθενός.
Μιλάω για μιά ΑΛΛΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ της εργασίας. Ως την “ειδοποιό διαφορά” μας από τα υπόλοιπα ζώα. Για εργασία ως προσφορά και όχι ως βιοπορισμό, όχι ως δουλειά, όχι ως δουλεία.
Η επιβίωση των μελών της είναι υποχρέωση της κοινωνίας. Η αξιοπρεπής επιβίωση ΟΛΩΝ των μελών της... Ακόμα και των ...τεμπελχανάδων των ποιητών... Πρέπει να καταλάβουμε πως μόνο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ είναι δυνατόν να ευτυχήσουμε.
Όλα τα άλλα γνωστά συστήματα κοινωνικής οργάνωσης είναι απλώς παραλλαγές μιάς κάποιας ζούγκλας. Κάποιες φορές καλά μασκαρεμένης.
Με «επιχειρήματα» όμως που ανάγονται σε ...αυτοεπιβεβαιούμενα θαύματα ή σε ζωώδεις καταστάσεις και ροπές ατομικής αυτοσυντήρησης , που καμμιά σχέση δεν έχουν με την λογική της ανθρωπιάς.
Με αφορμή τα σχόλιά σας πάντως σκέφτομαι μήπως πρέπει να αλλάξω το “μότο” μου από «γηράσκω αεί εργαζόμενος» σε «ευτυχώ αεί προσφέρων»....
@ Tractatus και Autonome
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Και βέβαια η αγάπη είναι ...μεταδοτική ασθένεια. Γνωστό αυτό.
@ Αντίθετο
Καλωσήρθες στο ονειροπαρμένο μπλογκ.
Αν και ολίγον ...χοντρά, καλά τα λες για ΤΩΡΑ.
Σού αρέσει όμως αυτό το «ΤΩΡΑ»;;;
Επίτρεψέ μου να αμφιβάλλω.
Ευχαριστώ και πάλι όλους σας που με τιμήσατε με τα σχόλιά σας.
Καλό μας κουράγιο.
αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων
Υ.Γ. {ειδικά για τον Syneas}
Η «Δορυμπετόν» υπάρχει αλλά, ήδη από το 1978, δεν εμπορεύεται το μπετόν αλλά παράγει μόνο για τα δικά μας έργα. Τους λόγους θα τους βρεις στον “Παρατηρητή της Ηπείρου” εκείνης της εποχής καθώς και σε άλλες τοπικές.
Δημοσίευση σχολίου