Δίνω το "παρών"[*], κε Καραμανλή...

Αυτάρκεις, αυτεξούσιους, άφοβους πολίτες θέλουμε ή, ...απλώς, καλά αμειβόμενα εργαλεία παραγωγής;;;
Προσωπικά δεν παραξενεύτηκα καθόλου που στη σημερινή {23-1-09} συζήτηση στη Βουλή ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής πρότεινε να γίνει διάλογος για την Παιδεία από ...μηδενική βάση.
Έτσι που έχουν καταντήσει την Παιδεία, χρόνια, χρόνια, χρόνια, χρόνια πολλά τώρα... {να πούμε, λίαν επιεικώς, εβδομήντα, εβδομηνταπέντε;;;} ΜΟΝΟΝ από μηδενική βάση μπορεί να αρχίσει να γίνεται κάτι, αφού στο ΜΗΔΕΝ τις έχουν φτάσει...
ΚΑΙ την Παιδεία ΚΑΙ την εκπαίδευση.

Στο διάλογο «από μηδενική βάση», πρέπει πρώτα να απαντήσουμε ως γονείς, ως κοινωνία, τί θέλουμε να γίνουν τα παιδιά μας: Αυτάρκεις, αυτεξούσιοι, άφοβοι πολίτες ή ...καλά αμειβόμενα εργαλεία παραγωγής.
Αν απαντάτε το δεύτερο, μην διαβάζετε παρακάτω. Θα χάσετε το χρόνο σας... Που είναι χρήμα, λένε...

Ο δρόμος για την "κατάκτηση" του ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ, του βασικότερου, αν όχι του μόνου, όρου για μιά δίκαιη κοινωνία, είναι ένας και μοναδικός, δεν στοιχίζει πολλά, δεν θα συναντήσει πολλά κοινωνικά αντισώματα, δεν θα προκαλέσει σοβαρές αναταράξεις στην επιφάνεια. Πολιτική βούληση χρειάζεται μόνο και μιά στοιχειώδη προετοιμασία.

Ο δρόμος, ο μοναδικός δρόμος, είναι η Γενική Παιδεία, από 6 έως 18-19 χρονών. Δεν προαπαιτεί ούτε να περάσουν αμέσως όλοι οι δάσκαλοι κι οι καθηγητές από μετεκπαιδεύσεις ούτε να αλλάξουν πολλά πράγματα σε κτίρια. Κάποια λεφτά για εξοπλισμούς των σχολικών χώρων θέλει, όχι όμως δυσβάστακτου ύψους. Άντε να στοιχίσουν καμιά εικοσαριά ...Μιράζ ή F-16/17/18... Ή απλώς τις «μίζες» που πέφτουν σε τέτοιες αγορές όπλων...

Η στόχευση της Γενικής Παιδείας είναι που πρέπει ν' αλλάξει ριζικά.
Εκεί η ανατροπή θα είναι μεγάλη: Θα πρέπει να "παράγει" νιάτα όχι στουπωμένα με ξερές γνώσεις και παπαγαλίες, όχι εξετασοτρομοκρατημένα άτομα και υποψήφιους Δημόσιους Υπάλληλους, αλλά νιάτα που να ξέρουν ΤΙ είναι, νιάτα που να μπορούν να βρούν μόνα τους ΠΟΥ να πάνε.
Θα το αντέξει αυτό η κοινωνία των μη-νέων;;;
Εκεί θα παίξει το ρόλο της η αριστερή Αριστερά: Να πείσει την κοινωνία να το αντέξει!

Το «Αναλυτικό Πρόγραμμα» της 12ετούς (ή 13ετούς, αν χρειάζεται) Γενικής Παιδείας με στόχευση την ανάδειξη ΑΥΤΑΡΚΩΝ (άρα και αυτεξούσιων, άφοβων...) ατόμων σημαίνει «χοντρικά»:

1. Να ξέρουν γραφή, ανάγνωση, αριθμητική, διατύπωση σκέψης. Και πληκτρολόγηση βέβαια... και κάνα δύο ξένες γλώσσες.
2. Να έχουν γνώση του σώματός τους, των άλλων υπάρξεων και του περιβάλλοντος, των νόμων που τα ορίζουν (φυσικοχημεία), και γνώσεις ιστορίας, γεωγραφίας, κοσμολογίας.
3. Να έχουν καλή επαφή με τον πολιτισμό (λογοτεχνία, μουσική, θέατρο, καλές τέχνες κλπ) αλλά και την φιλοσοφία. Και βέβαια να ξέρουν να ζωγραφίζουν, να τραγουδούν και να χορεύουν! Και να κολυμπούν φυσικά! Και, ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, πώς να παρέχουν τις πρώτες βοήθειες!!!
4. Να έχουν "εκπαιδευτεί" στοιχειωδώς στις απλές τέχνες από ράψιμο, κέντημα, πλέξιμο και χτίσιμο έως κλάδεμα και μελισσοκομία.
5. Να ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν το πλυντήριο ή την κουζίνα κλπ, πως να αλλάζουν μια ηλεκτρική ασφάλεια και τα ανάλογα... Κι ακόμα (γιατί όχι;) πως να οδηγούν αυτοκίνητο και να μαγειρεύουν...
6. Να ξέρουν πώς να κρατούν ένα βιβλίο εσόδων-εξόδων, πώς να συντάσσουν μια απλή φορολογική δήλωση ή μια κατάσταση ΦΠΑ ή ΙΚΑ... Πώς να αρχειοθετούν...
7. Να ξέρουν την δομή και οργάνωση της κοινωνίας και τους κράτους, σε όλες τους τις εκφάνσεις. Και βέβαια τα σύν και τα πλήν των διαφόρων λειτουργημάτων/επαγγελμάτων.
8. Να έχουν "εκπαιδευτεί", μέσα από την ίδια την σχολική πρακτική, στις ανθρώπινες σχέσεις, την ομαδική ζωή, τις δημοκρατικές διαδικασίες.

Αυτά τουλάχιστον... Μπορεί να έχω ξεχάσει μερικά αλλά νομίζω είναι σαφής η θέση μου.
Και βέβαια θέλει δούλεμα το «Αναλυτικό Πρόγραμμα», πολύ δούλεμα.
Από ειδικούς περί τα τοιαύτα, που ο ...υπερφαινόμενος δεν είναι.

Μάλλον αρκεί για τα παραπάνω η δωδεκάχρονη, υποχρεωτική, θητεία στα σχολεία. Αν όμως όχι, ας προστεθεί ένας χρόνος ακόμη. Δεν θα στάξει η ουρά του γαϊδάρου... Ίσα-ίσα που θα μειωθεί και το επίσημο ποσοστό ανεργίας.
Και φυσικά μιλάμε πάντα για ολοήμερα σχολεία, υποχρεωτικά πλέον για την σημερινή διάρθρωση της κοινωνίας και της εργασίας.
Θα έχουμε όμως έτσι 18χρονους ή 19χρονους ΑΡΤΙΟΥΣ πολίτες, που δεν θα φοβούνται το κράτος ή τη ζωή... Εκεί είναι το «κουμπί»! Κι εκεί είναι η ρίζα της επίλυσης και άλλων δυσχερέστερων, πιό περίπλοκων προβλημάτων, όπως της ανεργίας π.χ.: Όποιος ΔΕΝ φοβάται τη ζωή, σπάνια δεν θα βρει τρόπους για να μην μετατραπεί σε κοινωνικό πρόβλημα. Ας το σκεφτούμε καλά αυτό!

Στη συνέχεια, αν θελήσουν να γίνουν επιστήμονες ή ειδικοί σε κάποιον τεχνολογικό, εμπορικό κλάδο, ο δρόμος τους θα είναι ανοιχτός είτε για ΑΕΙ είτε για ΤΕΙ. Με ένα χρόνο όμως ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΙΚΟ, καθαρό "φροντιστήριο" δηλαδή, στον ανάλογο κλάδο, που θα το κάνουν μέσα στις ίδιες τις ανώτατες σχολές, από καθηγητές τους.
-----------------
[*] Όπως το έχω δώσει δημόσια πολλές φορές, με άλλους αλλά και μόνος, χρόνια πολλά τώρα...
Και κάτι για τους φιλύποπτους: Έχω 4 παιδιά, μεγάλα πιά, και κανένα από αυτά δεν πήγε σε ιδιωτικό σχολείο, ή στο εξωτερικό για σπουδές, παρότι δεν αντιμετωπίζαμε οικονομικό πρόβλημα.
Το άρθρο αυτό έχει "ξανα-αναρτηθεί" εδώ τον Φεβρ. 2008 {στην ενότητα «για μιά αριστερή Αριστερά»} κι ένα παραπλήσιο στον "Οικονομικό Ταχυδρόμο" το ...1972, αν θυμάμαι καλά. Και κάποιες φορές ενδιάμεσα σε άλλες εφημερίδες.
#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#
Αν συμφωνείτε με την "κεντρική ιδέα" της παραπάνω πρότασης, βοηθείστε να προκριθεί στέλνοντας την υποστήριξή σας στον υπουργό Παιδείας, το Υπουργείο Παιδείας και τον πρωθυπουργό:
arissp@e-aris.gr
webmaster@ypepth.gr
www.primeminister {επικοινωνία}
αλλά και στον ίδιο τον κ. Μπαμπινιώτη, που ανέλαβε {30-1-09} την διεξαγωγή του διαλόγου:
gbabiniot@phil.uoa.gr
#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#...#
Tους το έχω στείλει ήδη, όπως και σε διάφορες εφημερίδες, ραδιοσταθμούς και περιοδικά.
Τα κόμματα κάνουν την "δουλειά" τους, ας κάνουμε κι εμείς, ως bloggers, τη δική μας.