Με μιά πρώτη ματιά, δεν θά 'λεγε κανείς ότι έχουν κάποια σχέση ή ομοιότητα αυτές οι δυό υποθέσεις.
Παρότι και οι δυό είναι τραγικά σημάδια (κάποια από τα τραγικά σημάδια...) της κατάντιας του ελληνικού κράτους αλλά και της κοινωνίας, που τό έχει και τό ...χαίρεται.
Ο ένας (μεταξύ πολλών άλλων..., μην τό χαλάμε!) δωροδοκήθηκε για να μπορεί να μάς πουλάει η Ζήμενς ο,τιδήποτε τής κάπνιζε σε όποια τιμή γούσταρε... Ακόμα και τετραπλάσια της "κανονικής" γράφτηκε...
Οι άλλοι, οπαδοί δύο διαφορετικών ομάδων, εισέβαλαν σέ μιά «μεσαία» επαρχιακή πόλη κι έσπασαν κάμποσα μαγαζιά, διότι έτσι τούς παρακινούσε το α{θ}λητικό τους πνεύμα. Και επειδή δεν εκτονώθηκε αρκετά η οργή τους (εναντίον του εαυτού τους, το πιθανότερο...) και η διάθεση δημιουργίας μπάχαλου, μπήκαν στο γυμναστήριο, όπου επρόκειτο να γίνει ο αγώνας -χαντμπώλ, λέει... τί είναι αυτό;;;- των "λατρεμένων" τους ομάδων, και τό κατάστρεψαν ολόκληρο σχεδόν, δήθεν προκαλούμενοι από τους της αντίπαλης ομάδας, προτού κάν αρχίσει το όποιο παιχνίδι...
Ποιό το κοινό σημείο;;;
Ο παρουσιαστής της πρωϊνής ενημερωτικής σαββατοκυριακάτικης εκπομπής της ΝΕΤ.
Που αναρωτιόνταν -και ρωτούσε και διάφορους καλεσμένους του- τα εξής:
1. Στην περίπτωση Μαντέλη γιατί κάνουν οι βουλευτές ότι ...«πέσαν από τα σύννεφα», αφού είναι γνωστό ότι, παγκοσμίως, σε κάθε μεγάλη προμήθεια υλικών "πέφτουν" γερές μίζες[1] -είναι σύνηθες φαινόμενο- και ελάχιστοι ...άτυχοι πιάνονται και τιμωρούνται καμμιά φορά...
2. Στην περίπτωση των βάνδαλων "φιλάθλων" της Λαμίας γιατί όλοι αγανακτούν και καταριώνται, αφού ανάλογες συμπλοκές και καταστροφές[2] από τους "ιδιωτικούς στρατούς οπαδών" των μεγαλοσχημόνων α{θ}λητικών "παραγόντων" γίνονται κάθε τόσο -είναι σύνηθες φαινόμενο-χωρίς ποτέ να έχει τιμωρηθεί κανείς για τίποτε.
Άντε και σε άλλα με υγείαν εύχομαι, για να αλλάξουμε καλά-καλά, αφού βουλιάξουμε πρώτα καλά-καλά.
- - - - - - - - - - - - - - -
[1] Είναι ένας από τους βασικούς κανόνες της λεγόμενης ελεύθερης Αγοράς, λέω εγώ...
[2] Είναι ο δεύτερος, μετά το ντοπάρισμα, βασικός κανόνας του α{θ}λητισμού, λέω εγώ...
Πριν από 5 χρόνια
5 σχόλια:
Γεια σου Ναπολέων.
Για τους μεν μιζαδόρους, κλέφτες και λογής φοροφυγάδες, ας ελπίσουμε ότι θα τους πιάσουν και θα πάρουν πίσω τα κλεμμένα ώστε να μη χρειαστεί να μας κόψουν μισθούς και συντάξεις, αλλά να μη χρειαστεί, επίσης, να παραταθεί και ο εργασιακός βίος μέχρι τα 70 και χάσουμε το Λοβέρδο, που πολύ στεναχωριέται ο άνθρωπος που είναι αναγκασμένος να παίρνει τόσο άδικα μέτρα.
Όσο αφορά τους άλλους με το φανατικό α(θ)λητικό πνεύμα που τα κάναν λαμπόγυαλο, θέλω να σου πω πως μάλλον ήταν καμουφλαρισμένοι αντεξουσιαστές που με αυτό το σαματατζίδικο τρόπο έκφρασαν την αντίθεσή τους στα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση, αλλά για να μη τους κατηγορήσουν για άτομα με μειωμένη εθνική συνείδηση αναγκάστηκαν να υποδυθούν τους οπαδούς του λαοφιλούς χαντμπώλ- καλά το λέω;
Δε λέω μη χειρότερα γιατί θα μου πεις πόσο χειρότερα κι εγώ μετά θα αναγκαστώ να σου πω το ανέκδοτο με του δυό κακούργους που ενώ τους πήγαιναν για κρεμάλα ο ένας εκ των δύο λέει στον άλλον: -μη χειρότερα!
Για να μη σε αφήσω όμως σε αγωνία και επειδή είναι πιθανό να μη ξέρεις τη συνέχεια της ιστορίας, ας συνεχίσω…
-Μα τι λες βρε βλάκα; υπάρχει χειρότερο; για κρεμάλα μας πάνε, του λέει ο άλλος.
Και ανταπαντά ο πρώτος: -και βέβαια υπάρχει και χειρότερο. Φαντάσου πριν μας κρεμάσουν να μας πηδήσουν κιόλας!
Καλό ξημέρωμα Ναπολέων…
Συμφωνώ ότι υπάρχει συσχέτιση, νομίζω όμως ότι παρόλο που το αντελήφθηκες ενστικτωδώς δεν κατάφερες να το αναλύσεις επαρκώς.
1.Ο Μαντέλης παραδώθηκε μόνος του μέσα στο άντρο των ομοίων του, προφανώς εξαναγκαζόμενος υπό την απειλή της πλήρους αποκάλυψης της διαφθοράς η οποία ήταν καταγεγραμμένη και πλήρως αποδείξιμη από τους ίδιους τους διαφθορείς του.
Ήταν μια σαφής ένδειξη ότι πλέον τα αφεντικά δεν τους χρειάζονται!
2. Οι χούλιγκανς αφέθηκαν ελεύθεροι να βγάλουν τα μάτια των ομοίων τους μέσα σ' ένα άντρο αθλητικολασίας, χωρίς να ενδιαφέρει κανέναν εάν ζήσουν, εάν πεθάνουν ή εάν τραυματιστούν.
Ήταν μια σαφής ένδειξη ότι πλέον τα αφεντικά δεν τους χρειάζονται!
Ευχαριστώ για τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας.
ΚΟΥΚΛΙΤΗ,
αν επιτευχθει (ή απλώς συμβεί...) επιστροφή, μέρους έστω των κλεμμένων, αυτών που έγιναν "ακίνητα" τουλάχιστον και δεν διασκορπίστηκαν σε αναίσχυντη επίδειξη πλούτου, θα είναι πολύ πιό σημαμντικό γεγονός, σημαντικότερο και από την ίδια την αποκάλυψη της ρεμούλας.
Όσο για το ανέκδοτο... τί να σού πώ;;;
Απλώς πιθανολογώ ότι για κάποιους μπορεί να ήταν και ικανοποίηση "τελευταίας επιθυμίας"...
"Ανώνυμε",
δεκτή η επισήμανσή σου.
Μένει μόνον να αναρωτηθούμε πόσες φορές γινόμαστε όλοι ενεργούμενα των αφεντικών, έστω έμμεσα.
Ακολουθώντας την μόδα π.χ. χωρίς να σκεφτούμε ότι τα ρούχα πρέπει να τα φοράμε για να μην κρυώνουμε, όχι για να επιδεικνυόμαστε...
Καλό μας κουράγιο.
Σωστό Ναπολέων.
Το πρώτο όμως αφεντικό που πρέπει να ελέγχουμε είναι τον ίδιο μας τον εαυτό και τις στερεότυπες παραδοχές του. Να χρησιμοποιούμε τον λόγο για να αναρωτιόμαστε και για να αμφισβητούμε. Τον ίδιο μας τον εαυτό πρώτ' απ' όλα.
Δημοσίευση σχολίου