Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Oυτοπικά κείμενα για ξενέρωτους από έναν ονειροπαρμένο
Ο φασισμός
είναι σαν την ίωση...
O καθένας μας, κατά την γνώμη μου, κρύβει έναν μικρόν ή μεγαλύτερο φασίστα μέσα του, ανάλογα με το μέγεθος του εγωϊσμού του, της φοβίας του δηλαδή, της ανασφάλειάς του.
Ο φόβος, η ανασφάλεια φέρνουν τον εγωϊσμό, κι όλα μαζί φέρνουν το μίσος, τον φασισμό.
Και είναι σαν τις ιώσεις: Κουβαλάμε μονίμως τους ιούς, ανενεργούς, και μόλις π.χ. κρυολογήσουμε, καθώς μειώνεται η αντίσταση του οργανισμού μας, τσούπ! βρίσκουν την ευκαιρία και μάς αρρωσταίνουν.
Υπάρχει και φάρμακο όμως:
«Σκότωσε τον φασίστα μέσα σου,
πριν προλάβει να σέ υποδουλώσει».
Και το καλλίτερο "όπλο" για τον σκοτώσουμε είναι βέβαια το γέλιο!
Να γελάμε όποτε πιάνουμε τον εαυτό μας να σκέφτεται ή να ενεργεί φασιστικά.
Όποτε μάς πλημμυρίζει
ο φόβος για τον "άλλον",
το μίσος που μάς παραλύει το μυαλό,
που μάς φαρμακώνει την «ψυχή».
Στην περίπτωση βέβαια που έχουμε ΚΑΝΕΙ και κάτι υπό την επήρεια φόβου ή μίσους, θα πρέπει να επανορθώσουμε κιόλας!
Το γέλιο θα σκοτώσει τον φασίστα μέσα μας.
2 σχόλια:
Σύμφωνοι, δεν έχεις κατορθώσει τίποτε με τον Γιωργάκη.
Μήπως όμως έχεις φάει μαζί με τον Πάγκαλο; Όχι; Μήπως δεν θυμάσαι καλά;
Διότι αυτός μάς θυμάται όλους, λέει.
:)))
Τον Πάγκαλο τόν έχω συναντήσει μόνον μία φορά, το 1982 ως υφυπουργό τότε Εμπορίου, που τόν είχαμε επισκεφθεί ως εκπρόσωποι του ΙΝΚΑ με τον μακαρίτη πρόεδρό του Χάρη Κουρή.
Και από τότε τόν είχα χαρακτηρίσει ως... άσε καλλίτερα... μην κοκκινήσουν τα ηλεκτρόνια...
Ας τολμήσει να μέ θυμηθεί!
Και υπόσχομαι να τόν κάνω να βλαστημήσει το γάλα της μάννας του.
Δημοσίευση σχολίου