Τα μυστήρια των ...Πρατηρίων

υπό ...Eugene Sue (του πολύ νεώτερου)

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !

{...όσο καλή γίνεται να τήν κάνουμε...}

Στην αρχή είπα να σάς ...προμηθεύσω με την γνώμη μου για το έκτακτο, εν μέσω εορτών, Υπουργικό Συμβούλιο. Μετά είπα ...άσε... με τους καραγκιόζηδες θα ασχολούμαστε {και} τώρα, χρονιάρες μέρες...

Μετά, ακούγοντας τα επάλληλα δελτία ειδήσεων ότι κάποιοι πρατηριούχοι μάς κλέβουν ηλεκτρονικά πλέον και όχι με τις πρωτόγονες μεθόδους του γεμίσματος των ρεζερβουάρ με αέρα "κοπανιστόν", σκέφτηκα να σάς κάνω δώρο, μέρες που είναι, την ΟΡΘΗ άποψη για το θέμα.

H οποία όμως είναι ολίγον τι ...μακρουλή και γιαυτό παραθέτω πρώτα τους τίτλους.

1. Πώς λειτουργεί μιά ογκομετρική αντλία.

2. Τί ρόλο παίζει η θερμοκρασία.

3. Η ...τρελλή περίπτωση του «χαρτοσήμου».

4. Γιατί οι πρατηριούχοι έγραφαν όποιαδήποτε ποσότητα ζητούσες στο τιμολόγιο και ποιός ήταν ο "μεγάλος χαμένος".

5. Πώς φορολογούνται οι πρατηριούχοι και ο

ρόλος των ...επτά αδελφών {εταιρειών}

6. Γιατί είχαν αντίρρηση για τις ταμειακές μηχανές.

7. Πώς ΕΠΡΕΠΕ να φορολογούνται.

8. «Ένας κόσμος ηθικός, αγγελικά πλασμένος»...

1. Πώς λειτουργεί μιά ογκομετρική αντλία.

Οι αντλίες των πρατηρίων καυσίμων είναι αντλίες κάποιου είδους (φυγοκεντρικές, "πομόνες" ή άλλες) που στον σωλήνα εξόδου έχουν μιά περιστρεφόμενη "πεταλούδα" η οποία στην μία θέση φράζει την ροή ενώ στην κάθετη τήν αφήνει ελεύθερη, οπότε, μετρώντας τις περιστροφές της, βρίσκουμε τον όγκο του υγρού που πέρασε.

Τo μέτρημα αυτό γίνονταν παλιότερα με ένα σύστημα γραναζιών που κατάληγαν στον οπτικό αριθμητήρα και τώρα με ηλεκτρονικό τρόπο.

Έτσι το κλέψιμο παλιότερα γίνονταν με παρεμβολή ενός επιπλέον γραναζιού που εμφάνιζε περισσότερες τις στροφές κατά κάτι (10% ας πούμε) ενώ τώρα με ένα τσίπ που κάνει το ίδιο στην τελική ένδειξη.

Παλιότερα η παρεμβολή γίνονταν ηλεκτρομηχανικά με κάποιο λεβιέ ή κουμπί ενώ τώρα (προόδευσε η επιστήμη...) μπορεί να γίνει και με τηλεχειρισμό.

Το αποτέλεσμα το ίδιο: Ο μετρητής έγραφε 11 λίτρα για να πληρώσεις ενώ στο ρεζερβουάρ σου είχαν μπεί 10.

2. Τί ρόλο παίζει η θερμοκρασία.

Ό

ταν ζεσταίνετα

ι κάθε σώμα (στερεό, υγρό ή αέριο) αυξάνει ο όγκος του. Καθένα έχει τον δικό του συντελεστή διόγκωσης. Στο νερό π.χ. είναι 18 εκατοντάκις χιλιοστά (0.00018) ανά βαθμό °C, ενώ στα καύσιμα είναι αισθητά μεγαλύτερος: Ένα χιλιοστό (0.001).

Και χωρίς το προηγούμενο κλέψιμο δηλαδή, αν ο πρατηριούχος έχει φροντίσει η θερμοκρασία μέσα στις δεξαμενές του να είναι, πείτε, 20° ψηλότερη τότε η αντλία θα γράψει 51 λίτρα αντί 50 που θα έγραφε, αν η θερμοκρασία ήταν φυσιολογική.

Την πρακτική αυτή εφαρμόζουν κάποια βυτιοφόρα πετρελαίου θέρμανσης περνώντας π.χ. τον σωλήνα της εξάτμισης μέσα από το βυτίο ή "κολλητά" μ' αυτό. Σού παραδίδουν 1000 λίτρα αλλά ο μετρητής (κι ο δικός του κι ο δικός σου!!!) γράφει 1020... για να βγάλει κι ο οδηγός το «κατιτίς του».

3. Η ...τρελλή περίπτωση του «χαρτοσήμου».

Μέχρι το 1987, που ο ΦΠΑ ενσωμάτωσε κάποιους άλλους έμμεσους φόρους μεταξύ των οποίων και το "Χαρτόσημο Τιμολογίου", αν ζητούσες τιμολόγιο από το πρατήριο (για να τό βάλεις στα έξοδα της εταιρείας π.χ.) πλήρωνες περισσότερο κατά το ποσοστό του Χ.Τ., που αρχικά ήταν 1.2% και αργότερα είχε φτάσει το 3.6%.

Το ποσόν του Χ.Τ. ο πρατηριούχος, όπως και κάθε άλλος επαγγελματίας, τό απόδιδε στο Δημόσιο σε τακτά διαστήματα.

Το 1966, όταν υπουργός Οικονομικών (των απαστατών) ήταν ο Μητσοτάκης, ο ίδιος -ή κάποιο άλλο «σοφό» κεφάλι του υπουργείου του- σκαρφίστηκε το εξής ...πανέξυπνο για να μαζέψουν κάποια παραπάνω λεφτά: Όρισαν ότι το 30% των πωλήσεων (των αγορών δηλαδή, θα δούμε την διαφορά παρακάτω...) καυσίμων ήταν , σώνει και καλά, πωλήσεις "χοντρικής", προς επαγγελματίες δηλαδή, άρα οφείλονταν Χ.Τ. άσχετα αν είχαν εκδοθεί τα ανάλογα τιμολόγια ή όχι!

Έπρεπε δηλαδή οι πρατηριούχοι να πληρώσουν από την τσέπη τους το Χ.Τ., που δεν είχαν εισπράξει όμως, αν από το μαγαζί τους δεν είχαν περάσει πολλοί επαγγελματίες που να θέλουν έκδοση τιμολογίου.

4. Γιατί οι πρατηριούχοι έγραφαν όποιαδήποτε ποσότητα ζητούσες στο τιμολόγιο και ποιός ήταν ο "μεγάλος χαμένος".

Εντελώς βλακώδης η παραπάνω υπουργική απόφαση. Και για δύο λόγους:

Ο πρώτος διότι οι πρατηριούχοι ΠΑΡΩΘΟΥΣΑΝ τους επαγγελματίες πελάτες τους να κόψουν μεγαλύτερα τιμολόγια από τα πραγματικά, πληρώνοντας βέβαια το ανάλογο Χ.Τ. μόνον παραπάνω, και να δικαιολογήσουν έτσι περισσότερα έξοδα στην επιχείρησή τους, μειώνοντας τα φορολογούμενα κέρδη.

Το μέγεθος της υπουργικής βλακείας υπολογίζεται εύκολα ως εξής: Το κέρδος του Δημοσίου, με ποσοστό Χ.Τ. 1.2%, ήταν 12 δραχμές στο χιλιάρικο (αργότερα 36, έστω...) , ενώ η χασούρα του από απώλεια φόρου κερδοφορίας επιχείρησης, πέστε ένα ελάχιστο 20%, ήταν 200 δραχμές. Τόοοοοοοοοοοοοση βλακεία πιά...

Ο δεύτερος λόγος είναι ακόμα χειρότερος: Πολλά αυτοκίνητα υπηρεσιών του Δημοσίου ή ΔΕΚΟ έβαζαν καύσιμα όχι σε συγκεκριμένα "κρατικά" πρατήρια αλλά σε όποιο τύχαινε στο δρόμο. Οι οδηγοί τους έβγαζαν το ανάλογο τιμολόγιο και τό υπόβαλαν στην υπηρεσία για να επανεισπράξουν το αντίτιμο.

Ήταν πολύ εύκολο να δελεαστούν από ερωτήσεις των πρατηριούχων του τύπου «πόσα παραπάνω θέλεις να βάλω» και να εξωθηθούν σε ΚΛΟΠΗ δημοσίου χρήματος βάζοντας κάτι παραπάνω (σιγά που θα μπορούσε να τό πιάσει κάποιος έλεγχος...) για να ...«συμπληρώσουν» τον μισθό τους...

Κι όλο το ...οικοδόμημα στηρίζονταν στο εξής "απλό" και επίσης βλακώδες:

Οι πρατηριούχοι φορολογούνται με βάση τις ΑΓΟΡΕΣ τους όχι τις πωλήσεις τους. Γιαυτό και δεν τούς έννοιαζε (ακόμα δεν τους νοιάζει...) πόσο μεγαλύτερο τιμολόγιο θα κόψουν στον πελάτη, ιδιώτη ή κρατικό υπάλληλο.

5. Πώς φορολογούνται οι πρατηριούχοι

και ο

ρόλος των ...επτά αδελφών {εταιρειών}

Φορολογούνται με βάση τις ετήσιες (επίσημες, με βάση τα τιμολόγια) αγορές τους από κάποια εταιρεία (ΕΚΟ, Σελ, ΒΡ κλπ) είτε από τα ίδια τα διϋλιστήρια.

Άρα έχουν κάθε συμφέρον να αγοράζουν κάποια ποσότητα και από την ΛΑΘΡΑΙΑ αγορά χωρίς χαρτιά, η οποία, κατά τις αλλεπάλληλες δηλώσεις διαδοχικών υπουργών Οικονομικών, γαλάζιων, πράσινων ή ...γαλαζοπράσινων, ανθεί στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, της και Ψωρογιώργαινας επονομαζόμενης.

Τα λαθραία καύσιμα προέρχονται είτε από ποσότητες που προορίζονται για σκάφη (οι οποίες διακινούνται αφορολόγητα) είτε από κλοπή με "βύζαγμα" από αγωγούς μεταφοράς είτε -προσοχή!!!- από κάποιες εταιρείες διανομής, διότι κι αυτές έχουν συμφέρον να πουλάνε λαθραία, όταν τίς παίρνει, αφού φορολογούνται με βάση τις (επίσημες) πωλήσεις τους!

Και μην μού ...κουνηθεί καμμιά ...κυρία λέγοντας ότι οι μεγάλες εταιρείες δεν κάνουν τέτοια... Και η Ζήμενς μεγάλη εταιρεία ήταν αλλά αποδείχτηκε (όπως και γι' άλλες βέβαια...) ότι στη δωροδοκία στήριζε την πολιτική πωλήσεών της...

6. Γιατί είχαν αντίρρηση για τις ταμειακές μηχανές.

Έτσι προκύπτει αβίαστα γιατί είχαν -και έχουν...- τόσο μεγάλη αντίρρηση οι πρατηριούχοι για την χρήση ταμειακών μηχανών.

Και έτσι, μεσοβέζικα όπως τίς εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ (κατά πάγια συνήθειά του... θυμηθείτε και τα περί πολιτικού γάμου...) τούς κόπηκε το κόλπο να εκδίδουν μεγαλύτερα του πραγματικού τιμολόγια.[*]

Αν αρχίσουν να φορολογούνται και με βάση πωλήσεις, τότε θα τους κοπεί και το κέρδος από τη δυνατότητα λαθραίων αγορών.

7. Πώς ΕΠΡΕΠΕ να φορολογούνται {όλοι...}.

Όπως σ' όλον τον κόσμο... Τόσο έκαναν οι αγορές σου, τόσο ήσαν τα έξοδά σου (προσωπικό, ενοίκια κλπ), τόσο ήσαν οι πωλήσεις σου, άρα τόσα τα κέρδη σου. Πάνω σ' αυτά θέλω εγώ το Δημόσιο τόσο φόρο-εισφορά, κατά το άρθρο 4§5 του Συντάγματος. Απλά πράμματα. Στην σύλληψη. Δυσκολότερα βέβαια στην εφαρμογή. Ειδικά όταν πρόκειται για μαγαζιά που πουλάνε κάμποσες χιλιάδες είδη...

Αλλά για τα πρατήρια καυσίμων που πουλάνε, όλα κι όλα, πες, δέκα είδη (μαζί με τα λάδια...) πού βρίσκεται η δυσκολία;;;

Πού αλλού εκτός από την μικρόνοια και ανικανότητα κάποιων, τίμιων ας πούμε, υπαλλήλων και "ταγών" είτε στην ανεντιμότητα, πολιτική ή άλλη, των υπολοίπων...

8. «Ένας κόσμος ηθικός, αγγελικά πλασμένος»...

Τέτοια παρόμοια παραδείγματα θα εντοπίσετε δυστυχώς και σε πολλούς άλλους τομείς της Οικονομίας της λεγόμενης «ελεύθερης» αγοράς.

Ένα άλλο "καραμπινάτο" που έχω είναι για τον φόρο μεταβίβασης ακινήτων, την εποχή που δεν είχαν εφαρμοστεί οι λεγόμενες "αντικειμενικές" αξίες.

Πάλι μικρόνοια και ανικανότητα, πάλι ανεντιμότητα...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !

{...όσο καλή γίνεται να τήν κάνουμε}

- - - - - - - - - - - - -

[*] Μην τολμήσει να μού βγάλει γλώσσα κανένας τους... Από το 1965 και μέχρι το 2007 που λόγω της δουλειάς μου γύριζα σε όλη σχεδόν την Ελλάδα και πάντα ζητούσα τιμολόγιο όταν έβαζα καύσιμα, δεν υπήρξε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ που να μην μού πει κάτι σαν «πόσα να βάλω;» ή «γράψε μόνος σου το ποσόν»... Μερικοί μάλιστα κάν δεν ρωτούσαν αλλά ...στρογγύλευαν μόνοι τους το ποσόν προς τα πάνω. Έβαζα 8.000 δρχ βενζίνη, ας πούμε, και έγραφαν κατευθείαν 10.000...

Όταν τούς «κάρφωνα» λέγοντας: Τό ίδιο λέτε και στους σωφέρ των φορτηγών μου; Τούς σπρώχνετε να μέ κλέψουν;;; Τότε συνήθως κατέβαζαν τα μάτια ή, κάποιοι επιθετικότεροι, ψέλλιζαν κάποιες ψευτοδικαιολογίες ότι τούς το ζητούν οι ίδιοι οι σωφέρ για να καλύψουν τυχόν ζημιές του φορτηγού... Σπάσιμο καθρέφτη π.χ., που θα τό πλήρωναν από την τσέπη τους...

Ενώ στην πραγματικότητα ο λόγος ήταν μέχρι το 1987 η είσπραξη μεγαλύτετρου Χ.Τ. και μετά -τούς είχε μείνει η συνήθεια...- η διατήρηση της "πελατείας" οδηγών φορτηγών ή επαγγελματιών με αυτή την, μικρή αλλά τόσο σημαντική αθροιστικά για το Δημόσιο, έμμεση δωροδοκία τους.

Αντίστροφο τιμητικό παράδειγμα ήταν ένας πρατηριούχος στα Γιάννενα, Παπαδόπουλος ονόματι, μακαρίτης τώρα, που είχε κολλήσει ταμπελλάκι στην αντλία: «Μην ζητάτε μεγαλύτερο ποσόν στα τιμολόγια. Κόβονται ακριβώς». Είχε απαυδήσει ο άνθρωπος...

Τήν είχα φωτογραφήσει και δημοσιεύσει (δεκαετία του '80) στον "ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ" με όλο το παραπάνω «στόρυ»... Αλλά σιγά που θα συγκινούνταν οι ντόπιοι εφοριακοί ή κάποιος υπουργός Οικονομικών...