Καμμιά ελπίδα δεν έχω να μού στήσετε ανδριάντα... κλαψ... κλαψ... κλαψ...

Θέλεις ο ξάστερος ουρανός γεναριάτικα, θέλεις το σχεδόν ολόγιομο φεγγάρι, θέλεις οι -βασανιστικές κάποτε- μνήμες του παρελθόντος, που δεν τίς έχει πάρει ακόμα σβάρνα η αλτσχάϊμερ... μελαγχόλησα απόψε.

Μελαγχόλησα βαθειά απόψε στη σκέψη ότι εμένα δεν θα μού στήσετε ανδριάντα, έστω στη Σκλίβανη αδερφέ, όχι σε κάνα πολυσύχναστο σημείο πολυάνθρωπης πόλης...

Οι λόγοι πολλοί... Τί να πρωτοθυμηθώ, τί να μην ξεχάσω...

Είναι τόσα πράμματα που δεν έχω κάνει στη ζωή μου και άρα δεν θα τιμηθώ με ανδριάντα...

«Στα πεταχτά», θα αναφέρω μερικά μόνο... Χρονολογικά κάπως. Με όση ακρίβεια μπορεί να αναπαράγει το μελαγχολημένο μυαλό μου.

# Το 1953 δεν ξήλωσα τις ράγες των τραμ για να διευκολυνθεί ο Ι.Χ. πολιτισμός μας.

# Το 1955 δεν πήρα ανακτορική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, κόντρα στο πρωτόκολλο 205 βουλευτών (από 207...) που αναγνώριζαν άλλον για αρχηγό του κόμματος.

# Το 1956 δεν κατασκεύασα ωραιότατο "τριφασικό" καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που μετάτρεπε την μειοψηφία των ψήφων σε πλειοψηφία βουλευτών.

# Το 1957 δεν φρόντισα να πάρουν κάποιοι «δικοί μου» τα ορυχεία λευκολίθου στην Κεφαλλονιά ή τα "βραχώδη" οικόπεδα της Φιλοθέης.

# Το 1958 δεν έκανα εκλογές με «δικό μου» σύστημα για να «θάψω» τους βουλευτές {ακόμα και τον θείο μου}, που μέ αποκάλεσαν "ψευδοκαίσαρα" κι έφυγαν απ' το κόμμα.

# Το 1959 δεν έφτιαξα νόμο που να λέει ότι επιβάλλονται στοές στην οδό Ιπποκράτους {π.χ.} με εξαίρεση τις γωνίες τάδε, τάδε και τάδε...

# Το 1960 δεν υπόγραψα αποικιοκρατική σύμβαση με την ηλεκτροβόρα Πεσινέ, υποχρεώνοντας την ΔΕΗ να τής παρέχει ρεύμα στο 1/3 του κόστους.

# Το 1961 δεν έκανα εκλογές βίας και νοθείας με στόχο την επανεκλογή μου.

# Το 1962 δεν πριμοδότησα την εξάπλωση των φυτειών βαμβακιού, σεβόμενος 2 ΕΠΙΣΗΜΕΣ μελέτες ότι το νερό που διαθέτει η Ελλάδα δεν επαρκεί γιά τέτοια υδροβόρα καλλιέργεια.

# Το 1963 δεν «τό 'σκασα» προεκλογικά για τα Παρίσια, αφήνοντας τον θείο να "εισπράξει" την ήττα.

# Το 1974 δεν εφάρμοσα την ενισχυμένη καλπονοθευτική ΔΥΣαναλογική για να σιγουρέψω την εκλογή μου και την μακροημέρευση του διεφθαρμένου δικομματισμού.

# Το 1975 δεν έφτιαξα ένα Σύνταγμα «στα μέτρα μου».

# Το 1975 πάλι δεν αποκάλεσα {ούτε επέβαλα δηλαδή...} το χουντικό έγκλημα "στιγμιαίο", ώστε να τήν γλιτώσουν οι παντός είδους λυμιώνες του Δημόσιου Κορβανά επί "επταετίας" πέρα από τους αρχιχουνταίους.

# Το 1980 δεν «τό 'σκασα» για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αφήνοντας το δυστυχές "δεξί μου χέρι" να βγάλει τα κάρβουνα από την φωτιά...

Πολύ μελαγχόλησα απόψε που εμένα δεν θα μού στήσετε ανδριάντα.

Εκάς οι υποκριτές κοινωνιοκάπηλοι.

.