ΠΡΟΣΟΧΗ ! Η εξαθλίωσή μαςείναι το μέσον, όχι ο στόχος τους!

- Φτηνά μεροκάματα, ανυπαρξία ασφαλιστικής κάλυψης και εργασιακών δικαιωμάτων εύρισκαν κι αλλού. Ήδη τά έχουν βρει από χρόνια...
- Κι όμως επιμένουν να πέσει και το τελευταίο "οχυρό": Η Εθνική Συλλογική Σύμβαση. Για να οδηγηθούμε σε ακόμα βαθύτερη ύφεση, σε ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση και οικονομική αλλά ΚΥΡΙΩΣ κοινωνική.
- Πρω'ί'-πρω'ί', σήμερα Κυριακή, χτυπήθηκαν από ληστές τρία περίπτερα, ένα ξενοδοχείο κι ένα βενζινάδικο στην Αθήνα. Προχτές στο χωριό μου κάποιοι, "ψιλικατζήδες" τούς αποκάλεσαν, παραβίασαν τις πόρτες δύο εκκλησιών για να πάρουν ό,τι είχε το "παγκάρι"...  {Παλιές εικόνες δεν βρίσκονται εκεί πιά... Είναι όλες αντίγραφα... Οι πρωτότυπες είναι στο Μουσείο}. Και δοκίμασαν να σπάσουν και την πόρτα του καφενείου. Για πακέτα τσιγάρα... Κανείς δεν αφήνει πια χρήματα σε μαγαζί...

Θέλουν να οδηγηθούμε σε ακόμα μεγαλύτερη κοινωνική εξαθλίωση. Ως μέσον για το στόχο τους.
Γιατί ξέρουν καλά {τό έχουν δοκιμάσει άλλωστε κι αλλού πιο πριν - διαβάστε το βιβλίο της Ναόμι Κλάϊν "Το δόγμα του σόκ"} πως μόνο ένας εξαθλιωμένος λαός θα δεχτεί αδιαμαρτύρητα το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ δημόσιας γης και πόρων.
Αυτός είναι ο στόχος τους, όχι το να γίνουμε -δήθεν- ανταγωνιστικοί...
Άλλωστε τα υποδείγματα "ανταγωνιστικών" χωρών που μάς κραδαίνουν, {πες: Γερμανία, Φινλαδία, Δανία...} έχουν πολύ μεγαλύτερους μισθούς και πολύ καλλίτερη ασφάλιση και κοινωνική προστασία...
Άρα...
Ο στόχος τους είναι η αγορά "μπιρ-παρά" του δημόσιου πλούτου, των νησιών και των ακτών μας κυρίως με την υπέροχη θάλασσα και τον ήλιο, που δεν διαθέτουν στις δικές τους χώρες... Ούτε μπορούν να τά «κατασκευάσουν»...
Δεν κουβαλήθηκαν «τζάμπα» οι γερμανοί ηλιοβιομήχανοι του Ρέσλερ εδώ...

Ας πάψουμε να στρουθοκαμηλίζουμε, ας πάψουμε να δεχόμαστε τη στάχτη στα μάτια, ας πάψουμε να υποβλέπουμε η μιά κοινωνική ομάδα την άλλη, οι ψηφοφόροι ενός κόμματοις τους ψηφοφόρους των άλλων.
Ας πάψουμε να κολυμπάμε στα πελάγη του ατομισμού, του «μακρυά από τον κ.... μου, κι όπου θέλει ας μπει»...  «κοινή γαρ η τύχη»...
Ας πάψουμε να πιστεύουμε τα παραμύθια για την «ανταγωνιστική αγορά» και το «αδήριτο» των νόμων της ζούγκλας, που απανθρωπίζουν τον άνθρωπο.
Καλλιεργούνται και διδάσκονται χρόνια πολλά τώρα, πολύπλευρα, με απίστευτη μαεστρία και ένταση, προβάλλοντας οράματα καταναλωτικών παραδείσων, που τόσα όμως έχουν αφαιρέσει από τους πολλούς... για να τά προσφέρουν σε ελάχιστους βέβαια.
Ας αποτινάξουμε το ζυγό τους, ας απαλλαγούμε από τη σκλαβιά που μάς επιβάλλουν.

Ας δούμε τον άλλον ως συνεργάτη κι όχι ως ανταγωνιστή. Ας αναπτύξουμε την συνεργασία και την αλληλεγγύη, καταπνίγοντας τις ανασφάλειες και τις φοβίες με τις οποίες μάς έχουν μπουκώσει οι -παντός είδους και βαθμίδας- "ταγοί" μας.
Κι όλοι μαζί, ως συναγωνιστές πλέον στον αγώνα για μια ανθρώπινη κοινωνία, ας τολμήσουμε το ...ανήκουστο:
Ας αποτρέψουμε το ξεπούλημα, το "πλιάτσικο"!
Αυτό τουλάχιστον!