Για μιά αριστερή Αριστερά {I}

ΠΡΟΟΙΜΙΟ
Δεν είναι ευφυολόγημα το "αριστερή Αριστερά" αγαπητοί συναγωνιστές, συναγωνίστριες, συναγωνιστάκια ή απλοί "επισκέπτες"/αναγνώστες.
Είναι αυτό που λείπει... Κι όχι μόνο από μάς, από τον κόσμο όλον λείπει. Λείπει η αριστερή, η ανθρωποκεντρική (κι όχι πλουτοκεντρική, κρατοκεντρική ή θεοκεντρική...) πολιτική, με βασικό σύνθημα αυτό που προβάλλεται στα κοινωνικά Φόρουμ(*): Ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη.
Μα, θα πείτε, όλα τα κόμματα, ακόμα και τα αποκαλούμενα "δεξιά", δεν θα υποστήριζαν κάτι διαφορετικό, αν τά ρωτούσε κανείς. Όλα ανθρωποκεντρικά δηλώνουν... Ειδικά μετά την ανάπτυξη κάποιας οικολογικής συνείδησης σε πλατιά στρώματα των ψηφοφόρων.
Έτσι δηλώνουν... Κι όποιον κοροϊδέψουν, κορόϊδεψαν.
Όμως ό,τι και να κάνει προπαγανδιστικά (τώρα τό έχουν βαφτίσει"επικοινωνιακά" αλλά εγώ ...δεν μασσάω, ούτε σείς πρέπει...) ο κ. Αλογοσκούφης π.χ. δεν μπορεί να πείσει ότι «με την μείωση της φορολογίας των πλουσίων, θα παρακινηθούν να κάνουν επενδύσεις, οπότε θα δημιουργηθούν δουλιές για τον ...κοσμάκη» γιατί κάτι τέτοιο, εφαρμοσμένο κι αλλού, από την εποχή του Ρήγκαν και της Θάτσερ, απλώς μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ πλουσίων-φτωχών, αυξάνει την προκλητική σπατάλη των πρώτων κι όχι τις επενδύσεις.
Και τί είναι πλέον αυτή η καραμέλλα επενδύσεις-επενδύσεις-επενδύσεις, ανάπτυξη-ανάπτυξη-ανάπτυξη... Ποιές επενδύσεις και ποιά ανάπτυξη, κυρίως ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ανάπτυξη;;;
Να καταστρέφουμε τα τροπικά δάση π.χ. για να έχει να επιδεικνύει το πάτωμα ο κ. τάδε με Μαόνι ή Ιρόκο;;; Να εξαθλιώνονται οι αφρικανοί, να τους θερίζει το AIDS, για να έχουν οι δικτάτορές τους τελευταίου τύπου τζέτ;;; Κι οι εκμεταλλεύτριες εταιρείες πολλά λεφτά, μα εξωφρενικά πολλά λεφτά, για τους C.E.O.(**) τους και τους μεγαλομετόχους;;; Αυτά ακριβώς εννοούν "ανάπτυξη"...
Δεν θα πω περισσότερα για την κοινωνία της «ελεύθερης» αγοράς. Θα βρείτε αρκετά στα μή-λάϊφ-στάϊλ έντυπα. Ούτε για το παραμύθι του ανταγωνισμού, που δήθεν μειώνει τις τιμές, αφού την διάψευσή του τήν βλέπετε κάθε μέρα μόνοι σας.
Όμως το χάσμα μεταξύ πλουσίων-φτωχών γίνεται επικίνδυνο, όσο μεγαλώνει. Αυτό είχε καταλάβει ο Κέϋνς. Και πρότεινε την ορθολογική διαχείρισή του, την μερική αναδιανομή. Έτσι αναπτύχθηκαν, όπως αναπτύχθηκαν, οι λεγόμενες δυτικές χώρες. Η λαιμαργία όμως, η ματαιόδοξη διάθεση για επίδειξη, νίκησε τελικά και τον Κέϋνς... Άρα όσοι σήμερα προτείνουν απλή διαχείριση του συστήματος, πέφτουν έξω ...παρασάγγας.

Μιά αριστερή Αριστερά πρέπει κατ' εμέ από ΕΚΕΙ ν' αρχίσει, από την αντίληψη του ανθρώπου για τη ζωή του, από το ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΗ ΖΩΗ. Τό να πετάμε π.χ. τα ρούχα πρίν παλιώσουν, διότι ...άλλαξε η μόδα;;; Τό να πλημμυρίζουμε τις πόλεις με Ι.Χ. θηριωδών κυβικών;;; Ή μήπως τό να καταφεύγουμε σε εξαρτησιογόνες ουσίες για «τέλειες» συγκινήσεις;;; Και μετά ν' αναρωτιόμαστε γιατί δέρνονται οι "ίμο" με τους "τρέντυ" ή γιατί σφάζονται οι "βάζελοι" με τούς "γάβρους";;; Αυτά είναι καλή ζωή; Όχι δεν είναι ασκητική η προσέγγισή μου, κάθε άλλο! Ανθρώπινη είναι.
Το «κλειδί» για την προώθηση ανθρώπινων ιδεών είναι το αρχαίο ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ. Άμα ξέρεις τί ΕΙΣΑΙ, δεν θα σού χρειαστεί να επιδεικνύεις πόσα πολλά ΕΧΕΙΣ για να αποδείξεις στους γύρω πως είσαι κάτι...
Με αυτήν την οπτική δεν θεωρώ ότι ήταν αριστερή η Σοβιετική Ένωση. Δεν είχε προωθήσει το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ των πολιτών της αλλά αντίθετα πήγαινε να μοιάσει και να ξεπεράσει τα δυτικά πρότυπα «ανάπτυξης», την ανύψωση του υλικού βιοτικού επιπέδου "νέτα-σκέτα", και κατάληξε στα ειδικά καταστήματα delicatessen τροφίμων και άλλων ειδών για τους «απάρατσικ», τους ανθρώπους του κομματικού μηχανισμού, στο λαθρεμπόριο δολλαρίων στην 5πλάσια τιμή από την επίσημη και στις διηγήσεις των ναυτικών ότι με ένα ζευγάρι νάϋλον κάλτσες μπορούσες να γ....ήσεις οποιαδήποτε ρωσσίδα..., για να αναφέρω μόνο τα πιό κραυγαλέα χαρακτηριστικά της σήψης.

1. Αυτεξούσιοι, άφοβοι πολίτες
Ο δρόμος για την "κατάκτηση" του ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ είναι ένας και μοναδικός, δεν στοιχίζει πολλά, δεν θα συναντήσει πολλά κοινωνικά αντισώματα, δεν θα προκαλέσει σοβαρές αναταράξεις στην επιφάνεια. Πολιτική βούληση χρειάζεται μόνο και μιά στοιχειώδη προετοιμασία.
Ο δρόμος, ο μοναδικός δρόμος, είναι η Γενική Παιδεία, από 6 έως 18-19 χρονών. Δεν προαπαιτεί ούτε να περάσουν όλοι οι δάσκαλοι κι οι καθηγητές από μετεκπαιδεύσεις ούτε να αλλάξουν πολλά πράγματα σε κτίρια. Κάποια λεφτά για εξοπλισμούς των σχολικών χώρων θέλει, όχι όμως δυσβάστακτου ύψους. Άντε να στοιχίσουν καμμιά εικοσαριά ...Μιράζ ή F-16/17/18... Ή απλώς τις «μίζες» που πέφτουν σε τέτοιες αγορές όπλων...
Η στόχευση της Γενικής Παιδείας πρέπει ν' αλλάξει ριζικά. Εκεί η ανατροπή θα είναι μεγάλη: Να "παράγει" νιάτα όχι στουπωμένα με ξερές γνώσεις και παπαγαλίες, όχι εξετασοτρομοκρατημένα και υποψήφιους Δημόσιους Υπάλληλους, αλλά νιάτα που να ξέρουν ΤΙ είναι, νιάτα που να μπορούν να βρούν μόνα τους ΠΟΥ να πάνε. Θα τό αντέξει αυτό η κοινωνία των μή-νέων;;; Εκεί θα παίξει το ρόλο της η αριστερή Αριστερά: Να πείσει την κοινωνία να τό αντέξει!

Το «Αναλυτικό Πρόγραμμα» της 12ετούς (ή 13ετούς) Γενικής Παιδείας με στόχευση την ανάδειξη ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΩΝ (άρα και αυτόβουλων, αυτεξούσιων...) ατόμων σημαίνει:
1. Να ξέρουν γραφή, ανάγνωση, αριθμητική, διατύπωση σκέψης. Και πληκτρολόγηση βέβαια... και κάνα δύο ξένες γλώσσες.
2. Να έχουν γνώση του σώματός τους, των άλλων υπάρξεων και του περιβάλλοντος και των νόμων που τα ορίζουν (φυσικοχημεία), γενικές γνώσεις ιστορίας, γεωγραφίας, κοσμολογίας.
3. Να έχουν καλή επαφή με τον πολιτισμό (λογοτεχνία, μουσική, θέατρο, καλές τέχνες κλπ) αλλά και την φιλοσοφία. Και βέβαια να ξέρουν να τραγουδούν και να χορεύουν!
4. Να έχουν "εκπαιδευτεί" στοιχειωδώς στις απλές τέχνες από χτίσιμο έως κλάδεμα και μελισσοκομία. Και, ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, στο κολύμπι και τις πρώτες βοήθειες!!!
5. Να ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν το πλυντήριο ή την κουζίνα κλπ, πως να αλλάζουν μια ηλεκτρική ασφάλεια και τα ανάλογα... Κι ακόμα (γιατί όχι;) πως να οδηγούν αυτοκίνητο.
6. Να ξέρουν πώς να κρατούν ένα βιβλίο εσόδων-εξόδων, πώς να συντάσσουν μια απλή φορολογική δήλωση ή μια κατάσταση ΦΠΑ ή ΙΚΑ... Πώς να αρχειοθετούν...
7. Να ξέρουν την δομή και οργάνωση της κοινωνίας και τους κράτους, σε όλες τους τις εκφάνσεις. Και βέβαια τα σύν και τα πλήν των διαφόρων επαγγελμάτων.
8. Να έχουν "εκπαιδευτεί" στις ανθρώπινες σχέσεις, την ομαδική ζωή, τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Αυτά τουλάχιστον... Μπορεί να έχω ξεχάσει μερικά αλλά νομίζω είναι σαφής η
θέση μου.
Και φυσικά θα πρέπει να χύσουν μπόλικο ιδρώτα οι ειδικοί για να κάνουν τα παραπάνω πραγματικό Αναλυτικό Πρόγραμμα... Κι όχι μόνο να τό κάνουν αλλά και να ελέγξουν την εφαρμογή του, να επιφέρουν τυχόν διορθώσεις, συμπληρώσεις κλπ.

Μάλλον αρκεί γι' αυτά η δωδεκάχρονη θητεία στα σχολεία. Αν όμως όχι, ας προστεθεί ένας χρόνος ακόμη. Δεν θα στάξει η ουρά του γαϊδάρου... Ίσα-ίσα που θα μειωθεί και το ποσοστό ανεργίας.
Και βέβαια μιλάμε πάντα για ολοήμερα σχολεία, υποχρεωτικά πλέον για την σημερινή διάρθρωση της κοινωνίας και της εργασίας.
Θα έχουμε όμως έτσι 18χρονους ή 19χρονους ΑΡΤΙΟΥΣ πολίτες, που δεν θα φοβούνται το κράτος ή τη ζωή... Εκεί είναι το «κουμπί»! Κι εκεί είναι η ρίζα της επίλυσης και άλλων δυσχερέστερων, πιό περίπλοκων προβλημάτων, όπως της ανεργίας π.χ.: Όποιος ΔΕΝ φοβάται τη ζωή, σπάνια δεν θα βρει τρόπους για να μην μετατραπεί σε κοινωνικό πρόβλημα. Ας τό σκεφτούμε καλά αυτό!
Αν θελήσουν να γίνουν επιστήμονες ή ειδικοί σε κάποιον κλάδο, ο δρόμος θα είναι ανοιχτός είτε για ΑΕΙ είτε για ΤΕΙ.
Με ένα χρόνο όμως ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΙΚΟ (καθαρό "φροντιστήριο" δηλαδή) στον ανάλογο κλάδο, που θα τον κάνουν μέσα στις ίδιες τις ανώτατες σχολές.

---------
(*) άντε και Φόρα, για τους λατινόπληκτους...