♬ Σημίτη μου, Σημίτη μου...σού τό 'κλεισα το σπίτι μου ♫

Τόσο αυτή που το πρωτοτραγούδησε, όσο κι αυτός για τον οποίο το τραγουδούσε είναι μακαρίτες πιά. Οπότε δεν πειράζει μιά μικρή διαστρεβλωτική παραλλαγή για τα τεκταινόμενα στην πολιτική σκηνή.

Παρότι τα πασίγνωστα "χρυσωμένα" παπαγαλάκια(*) συνεχίζουν τις ...βαθυστόχαστες παρουσιάσεις και "αναλύσεις" του θέματος γιατί ο κ. Σημίτης ήθελε, σώνει και καλά, να μπεί στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ {και όχι οπουδήποτε αλλού, αφού έτσι κι αλλοιώς, ως πρώην πρωθυπουργός, εκλέγεται πρώτος, χωρίς σταυρό προτίμησης}, και του γιατί του το αρνήθηκε ο κ. Παπανδρέου, οπότε το πράγμα κατάληξε στο να μην μπεί πουθενά ως υποψήφιος του κόμματος στο οποίο ...αρχήγευε για 8 χρόνια, προσωπικά δεν μου λέει τίποτα όλος ο ...κουρνιαχτός.
Much ado about nothing, που έγραψε κι ο ...Εγχέσπαλος(**).

Το τί κάνουν μεταξύ τους οι διάφοροι {π.χ. ο δαχτυλιδοδότης Σημίτης και ο δαχτυλιδοδόχος Παπανδρέου}, οι ...αλλαξοκωλιές τους, έχουν δυστυχώς σημασία στην ολιγαρχούμενη πατρίδα μας, ακριβώς επειδή είναι ολιγαρχούμενη, αλλά δεν μπορεί να αποτελούν σπουδαίο αντικείμενο ενασχόλησης για ένα δημοκράτη πολίτη, που άλλα πράμματα επιδιώκει να γίνονται στην πολιτεία και την κοινωνία.

Ας επικεντρωθούμε λοιπόν στο πραγματικό νόημα των εκλογών που έρχονται. Το νόημα που ΔΕΝ διαφοροποιείται από την συμμετοχή ή όχι του κ. Σημίτη στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.
Πολύ κακό για το τίποτα... Ή... Σιγά το βύσσινο...
- - - - - - - - - - - - - - -
(*) Στις τσέπες τους κατάληξαν τα περισσότερα λεφτά από τις δωροδοκίες της Ζήμενς
(**) Ένα από τα "ελληνοποιημένα" ονόματα του Σαίξπηρ...