Σκότωσε τον φασίστα μέσα σου, πριν προλάβει να σέ υποδουλώσει
{δικό μου}
«Ο άνθρωπος απόχτησε μυαλό για να ανατρέψει τους νόμους της ζούγκλας,
όχι για να τούς εφαρμόσει»...
{άγνωστου, σοφού κατ' εμέ...}
«Πρέπει να ΕΙΣΑΙ η αλλαγή, που θέλεις να έρθει»
{του Μαχάτμα Γκάντι}

8.5.11

I was deeply touched...
...κατασυγκινήθηκα!

Πραγματικά κατασυγκινήθηκα!
Νά!... να μην σώσω να ανάψω το επόμενο στριφτό, αν λέω ψέμματα ή -έστω- υπερβολές!
Από τα μικράτα μου άλλωστε μού συνέβαινε αυτό. Πάντοτε συγκινούμουνα όταν π.χ. άκουγα να ανοίγει ο λύκος το μεγάλο στόμα του για να καταπιεί την Κοκκινοσκουφίτσα... Ή να ματώνουν τα κρινοδάχτυλα της Χιονάτης από τα αγκάθια των βάτων... Ή...
Αυτός ήταν ο λόγος άλλωστε που η μάνα μου και η μεγάλη αδερφή μου έπαψαν σύντομα να μού λένε παραμύθια για να κοιμηθώ. Ήταν και Κατοχή τότε...
Κι ο προσωπικός μου ψυχαναλυτής τώρα έχει καταλήξει πλέον ότι αυτός είναι ο λόγος που απεχθάνομαι τόσο πολύ, μά τόσο πολύ!, τα παραμύθια.
Όπως και νά 'χει όμως, ακούγοντας τον πρωθυπουργό μας να περιγράφει,τόσο παραστατικά, από το Βήμα της Βουλής την πονεμένη ιστορία του για το πώς απόσεισε την βδελυρή φήμη ότι υπηρετούσε στον αμερικανικό στρατό, και μάλιστα στο Βιετνάμ, βούρκωσα.
Για όσους-όσες τυχόν δεν παρακολούθησαν την σχετική ομιλία του, παραθέτω το "επίδικο" σημείο.
Κάποτε (Σ.Σ.:πριν από το 1980 πρέπει νά 'τανε) βρίσκονταν, λέει, σε ένα ταξί, γυρίζοντας από τον Έβρο, όπου υπηρέτησε ως φαντάρος{*}, κι έπιασε πολιτική κουβέντα με τον ταξιτζή.
Με φρίκη τόν άκουσε να αναπαράγει την μυσσαρή φήμη, που είχαν κυκλοφορήσει οι εχθροί του πατέρα του (Σ.Σ.:και του ΠΑΣΟΚ και του σοσιαλισμού γενικότερα βεβαίως...) ότι ο πρωτότοκος γυιός του Ανδρέα βρίσκονταν στο Βιετνάμ, υπηρετώντας στον αμερικανικό στρατό.
Δεν τόν γνώριζε βέβαια ο ταξιτζής, δεν είχε εκλεγεί βουλευτής ακόμα, δεν είχε πάρει κάποιο υπουργείο...
Και αναγκάστηκε, μέσα στο ταξί, να βγάλει και να δείξει στον ταξιτζή την στρατιωτική του ταυτότητα για να πιστέψει ότι ο γυιός του Ανδρέα Παπανδρέου, υπηρετούσε στον ελληνικό και όχι στον αμερικανικό στρατό.
Αυτό το τελευταίο «να βγάλει και να δείξει την ταυτότητα» τό είπε δυό φορές. Για να αποτυπωθεί καλά στο μυαλό μας...
Είχα ή δεν είχα δίκιο που συγκινήθηκα;;;
Επιτρέπεται όμως, κοτζάμ πρωθυπουργός να λέει από το Βήμα της Βουλής τόσο πονεμένες ιστορίες;;;
Υποθέτω ότι και πολλοί άλλοι έλληνες και πολλές άλλες ελληνίδες θα συγκινήθηκαν όπως εγώ...
Επιτρέπεται να προκαλεί τόση συγκίνηση στο λαό, μέρες που περνάμε;;;
Πείτε κι εσείς την γνώμη σας.
- - - - - - - - - - -
{*} ως "τριμηνίτης", όπως υπολογίζω από την ηλικία του κατά τον χρόνο της κατάταξής του...

3 σχόλια:

Λωτοφάγος είπε...

Πάντως, αυτή την ιστορία δυσκολεύτηκε περισσότερο να την μάθει απέξω. Γι' αυτό τη διάβαζε και επαναλάμβανε τις φράσεις.
Αντίθετα, εκείνη με τον συνταξιούχο που του πρόσφερε τη σύνταξη για την Ελλάδα, ρε γαμώτο (όχι, αυτό είναι από άλλη ταινία) την έλεγε νεράκι!

...Ατακαδόρ είπε...

Παρατηρητικέ Λωτοφάγε...

Στντάσσομαι με την άποψή σου.

...Ατακαδόρ είπε...

Υ.Γ.
όπως κα νά 'χει πάντως, η συγκίνηση που προκάλεσε στον Ελληνικό Λαό η δήλωση Λοβέρδου ήταν μεγαλύτερη!

Περάστε από το δικό μου μπλογκ και θα καταλάβετε γιατί.