Κάτι σαν τώρα με τον Ντομινίκ Στρώς-Κάν, τον Dominique Strauss-Kahn, τον Κυριάκο Στρουθοκάμηλο-Τενεκέ, όπως ένας δικός μας, "παρατηρητικός", συνεργάτης «μετάφρασε» σε άπταιστα ...γαλλο-γερμανο-αγγλικά το όνομα του μέχρι χτες προέδρου του Διεθνούς ΝεκροΤομείου.
Του ...σοσιαλιστή, που θα διεκδικούσε με απαιτήσεις την Προεδρία της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας...
Του «θείου» μας, αφού ήταν από τους πρώτους -αν όχι Ο πρώτος- στον οποίο απευθύνθηκε ο πρωθυπουργός μας σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας στα τέλη του 2009.
Και γέλοιο μεν βγήκε πολύ από τις αποκαλύψεις για τα -αλλεπάλληλα- τσιλιμπουρδίσματα ενός "πρώτου πολίτη" της υφηλίου, ενός διεθνώς ισχυρού "ταγού" από τις αποφάσεις του οποίου κρέμονταν εν πολλοίς οι τύχες κρατών, ειδικά των ασθενέστερων οικονομικά.
Των κρατών που η διαχείριση των οικονομικών τους από ανίκανες, διεφθαρμένες-ανέντιμες κυβερνήσεις τά είχε φέρει σε αδιέξοδο.
Το κλάμα πηγάζει από το γεγονός ότι ήταν οι λαοί βέβαια που πλήρωναν -και πληρώνουν- το εξοντωτικό τίμημα για την «βοήθεια» του ΔΝΤ.
Το τίμημα της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης για να ικανοποιηθούν οι τοκογλύφοι-δανειστές ...«επενδυτές», με βάση την νεοσυντηρητική αρχή των "Παιδιών του Σικάγου" ότι για όλα φταίνε οι «υπερβολικές» απαιτήσεις των εργαζομένων και το «σπάταλο» κοινωνικό κράτος.
Επανέφεραν τους εργαζόμενους και την κοινωνία σε κατάσταση μεσαιωνικής δουλοκτησίας στην ουσία, διέλυσαν κάθε έννοια κρατικής κοινωνικής πρόνοιας και αλληλεγγύης, εμπεδώνοντας την «αρχή» ότι το κέρδος (των εχόντων και κατεχόντων φυσικά... οι άλλοι τί να κερδίσουν;;;) είναι το ύψιστο αγαθό, ο υπέρτατος ρυθμιστής των πάντων, και η μεγιστοποίησή του ο κυρίαρχος νόμος για τα κράτη.
Για όσους δεν τό ξέραμε αποκαλύφθηκε πλέον πέρα από κάθε αμφισβήτηση ποιός είναι ο ρόλος του ΔΝΤ. Αναφέρεται άλλωστε ξεκάθαρα στο διαβόητο μνημόνιο:
Να διασφαλίσει την αποπληρωμή των τοκογλύφων-δανειστών.
Όταν μια χώρα φθάνει να παραπαίει οικονομικά και ως μόνη διέξοδος φαίνεται να είναι η στάση πληρωμών, αυτό που αποκαλείται και "πτώχευση", αυτοί που έχουν να χάσουν πολλά δεν είναι οι πολίτες της αλλά όσοι τήν δάνειζαν τοκογλυφικά για να αγοράσει προϊόντα δικά τους... Από τάνκς, αεροπλάνα και ...κεκλιμένα υποβρύχια, μέχρι συστήματα «ασφαλείας» (λέγε με σή-φορ-άϊ), αυτοκίνητα, πολυτελή ρούχα, καλλυντικά, φάρμακα αλλά και τρόφιμα, αφού η εγχώρια παραγωγή απαξιώνεται μεθοδικά...
Και τότε παρεμβαίνει το ΔΝΤ, τίς δανείζει για να είναι "εντάξει" με τις υποχρεώσεις τους προς τους τοκογλύφους, επιβάλλοντας όμως σκληρότατους απομυζητικούς όρους για τους εργαζόμενους, διάλυση-εξαφάνιση κάθε κοινωνικής πρόνοιας και αλληλεγγύης, ξεπούλημα της γής και των εθνικών πόρων.
Το ΔΝΤ επαναφέρει τους λαούς των χωρών που δανείζει σε κατάσταση μεσαιωνικής δουλοκτησίας ως προς την εργασία και τις ίδιες σε κατάσταση αποικιών των "conquistadores".
Τό είδαμε στην Αργεντινή κι αλλού. Τώρα τό ζούμε και εδώ.
Αυτή ήταν και η δουλειά του ...συντρόφου Ντομινίκ, που τήν έκανε, λέει, με περισσή μαεστρία και επιτυχία επί χρόνια.
Είδαμε όμως και τί έκανε η -πολύ μικρότερη από την Ελλάδα και πιο αδύναμη ως χώρα- Ισλανδία και, σωστότερα, οι γενναιόψυχοι Ισλανδοί, όταν βρέθηκαν κι αυτοί αντιμέτωποι με βαθειά οικονομική κρίση λόγω των "παιχνιδιών" του πρωθυπουργού και των κυβερνήσεών τους.
Αρνήθηκαν τον δανεισμό της χώρας από το ΔΝΤ, έκλεισαν μερικούς από τους "ταγούς" τους στη φυλακή, άφησαν να καταρρεύσουν οι εμπλεκόμενες τράπεζές τους και πάνε, όπως μεταδίδεται, μιά χαρά με την ανόρθωση της οικονομίας τους.
Η περίπτωση όμως του ...Κυριάκου Στρουθοκάμηλου-Τενεκέ, προστιθέμενη στις τόσες, κάθε τόσο αποκαλυπτόμενες υποθέσεις διαφθοράς, απάτης και δωροδοκιών στα "ανώτατα" κλιμάκια της διεθνούς πολιτικο-οικονομικής σκηνής, από τον βασιλικό σύζυγο Βερνάρδο της Ολλανδίας, δωροδοκημένο από την Lockheed, στον στρατηγό Πινοσέτ της Χιλής, που πλούτισε σφάζοντας, στον αμερικανό ...φουσκολόγο "μάνατζερ επενδύσεων" Μέϊντοφ, που έφαγε κάπου 150 χρόνια φυλακή για απάτες ύψους δισεκατομμυρίων δολλαρίων, μέχρι τις κολοσσιαίες δωροδοκίες των γερμανικών Ζήμενς, Μ.Α.Ν., Μερσεντές και δεν συμμαζεύεται, θέτει ένα άλλου τύπου ερώτημα:
Μήπως ακριβώς σε τέτοιες και μόνον πρακτικές αισχρότητας και διαφθοράς στηρίζεται η «ελεύθερη» Αγορά, στα κελεύσματα της οποίας(*) θέλουν να υποτάξουν την ανθρωπότητα, εξαφανίζοντας και τα ελάχιστα ίχνη ανθρωπιάς;
Ας τό σκεφτούμε καλά αυτό.
Κι ας ξεκολλήσουμε από τους καναπέδες μας.
Μιά ματιά στην Ισπανία π.χ. αλλά κι αλλού δεν βλάφτει.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(*) Το κέρδος υπεράνω όλων, το χρήμα εμπόρευμα, ανταγωνιστικότητα, ο θάνατός σου η ζωή μου, και ...«consumo ergo sum»-«καταναλώνω άρα υπάρχω»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου