Ώδιναν όρος και έτεκαν ...όρους!

...που λέγεται ότι έθεσε ο νέος πρωθυπουργός μας κ. Παπαδήμος στα υπόλογα κόμματα «εξουσίας».
Ίδωμεν...

Κατά τα άλλα πάντως:
1. Είναι, λέει, ΙΣΧΥΡΟΣ άνδρας ώστε νά 'χουμε ΙΣΧΥΡΟ πρωθυπουργό ΙΣΧΥΡΗΣ κυβέρνησης... Για να πάρει, φοβάμαι, ΙΣΧΥΡΑ μέτρα ΙΣΧΥΡΗΣ εξαθλίωσης-καταπίεσης του λαού. Που οι πάτρωνές μας τήν θεωρούν αναγκαία (είναι και επαρκής όμως;;; Αμφιβάλλω!) για να δεχτούμε αδιαμαρτύρητα το στοχευμένο ξεπούλημα μπιρ-παρά δημόσιας γης και πόρων.
2. Εμείς όμως, έχοντας  πικρότατη εμπειρία από ΙΣΧΥΡΕΣ (αρχικά μέσω της δικτατορίας και μετά μέσω του καλπονοθευτικού εκλογικού συστήματος) και ΙΣΧΥΡΩΣ ανέντιμες ή/και διεφθαρμένες κυβερνήσεις για 44 χρόνια, θέλουμε έναν ΑΔΥΝΑΜΟ πρωθυπουργό (για να μην είναι επιρρεπείς οι βουλευτές να τόν γλείφουν προκαλώντας μας ύψιστη αηδία, όπως συνέβαινε τα τελευταία 37 χρόνια) ΑΔΥΝΑΜΗΣ κυβέρνησης, ώστε να είναι αναγκασμένοι να ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΝΤΑΙ τον πόνο, τα προβλήματα και τις επιθυμίες του λαού, αντί να καταστέλουν τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας του, όταν τά κάνουν μαντάρα.
Έτσι θα τούς αγαπάμε όλοι μας (ή σχεδόν...), θα τούς ακούμε όλοι μας (ή σχεδόν...) και τα μέτρα που θα παίρνουν θα τά εφαρμόζουμε όλοι μας ή σχεδόν όλοι...
3. Ο κ. Παπαδήμος έχει δηλώσει (όπως και ο πρώην-πρώην ΥΠΟΙΚ κ. Παπακωνσταντίνου τον Μάϊο) ότι αντιτίθεται στο "κούρεμα" του χρέους, διότι ΔΕΝ είναι συμφέρον για την Ελλάδα. Ελπίζουμε να μην ισχύσει η λαϊκή ρήση «άμα κοιμηθείς με στραβό, το πρω'ί' αλλοιθωρίζεις»...
Να μην αρχίσει δηλαδή τις ...κωλοτούμπες ο κ. Παπαδήμος, τώρα που υποδείχτηκε και στηρίζεται από τους τρεις κατεξοχήν κωλοτούμπες του πολιτικού μας φάσματος!
Θα φανεί στις προγραμματικές δηλώσεις.
Ως διεθνώς αναγνωρισμένος οικονομολόγος και τραπεζίτης, αλλά και καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός, ελπίζουμε να προσπαθήσει να «γυρίσει» τα μυαλά των ευρωπαίων πολιτικάντηδων που αποφάσισαν αυτό το απεχθές "κούρεμα" πρόσφατα.
Κι αν δεν τό πετύχει να τούς μεταπείσει άμεσα, ας είναι σίγουρος ότι θα έχει μαζί του ΟΛΟΥΣ (ή σχεδόν...) τους Έλληνες, ώστε να εξαναγκάσει το ευρωπαϊκό «ιερατείο» να δεχτεί αναστροφή της νεοσυντηρητικής γραμμής της εξαθλίωσης.