Πώς «εκλεγμένης» κ. Ξυδάκη;;;
Με κάποιο ...ενισχυμένο καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα;
Που θα παράξει και πάλι «ισχυρή» κυβέρνηση;
Σαν κι αυτές που αλληλοδιαδόχως και ...συνεπέστατα ρήμαξαν την Ελλάδα επί κάπου 55 χρόνια τώρα;
Δεν έχω κάνει λάθος στο μέτρημα... 56 είναι για την ακρίβεια...
Για το ...«τριφασικό» καραμανλικό του 1956 μέχρι το ...σοσιαλφιλελεύθερο Σκανδαλοπαυλοπούλειο της ενισχυμένης ΔΥΣαναλογικής μονίμως δίνονταν η ίδια στήριξη, η ίδια δικαιολογία της εκτροπής: Να μην έχουμε «ακυβερνησία», να έχουμε μονοκομματική «ισχυρή» κυβέρνηση.
Δηλαδή ισχυρή εναντίον του λαού, ισχυρώς ανεξέλεγκτη, ισχυρώς πελατειακή, ισχυρώς ανέντιμη, ισχυρώς διεφθαρμένη.
Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και πάμε για το ακόμα χειρότερα... Στο οποίο πηγαίνουμε ολοταχώς με την 50μελή κυβέρνηση τρικομματικής «εθνικής» συνενοχής.
Αν δεν πέσει το ταχύτερο.
Θα ήταν αλλοιώς τα πράμματα αν κάποιοι στύλωναν τα πόδια και δεν άφηναν να (ξανα)επιβληθεί το 1974 το καισαρικό μοντέλο διακυβέρνησης, καραμανλικής έμπνευσης και παπανδρεϊκής απόρριψης ...αρχικά(*). Γιατί αργότερα, όταν ...πρασίνισε η εξουσία η απόρριψη μετατράπηκε -ως δια μαγείας...- σε "σούπερ" ενίσχυση...
Και πλάκωσαν τα "νέα τζάκια", οι πρασινοφρουροί, τα κουτσογιώργεια "ομοιόμορφα αλλ' όχι ομοιόχρωμα" ψηφοδέλτια, οι βάσεις που φεύγουν ...μένοντας, οι κοσκωτάδες, τα "άτοκα δάνεια χωρίς χρονοδιάγραμμα επιστροφής", τα χρηματιστηριακά λαμόγια, οι «ολυμπιακοί» ντοπαγώνες και οι συ(μ)φοραϊκές "καλλιέργειες πεδίου", ου μην αλλά και τα ...αναψυκτήρια των 500 τετραγωνικών, τα αγκαθοπέδια, τα (σο)δομημένα ομόλογα, τα κεκλιμένα υποβρύχια, τα νομότυπα=ηθικά...
Καμμιά τύχη δεν είχαν τα αρσένεια ΣΕΚ, οι σαμάρειες ανοίξεις, οι στεφανοπούλειες διάνες, οι τσοβόλιες δίκες, τα αβραμοπούλεια ΚΕΠ. Ούτε βέβαια η Χριστιανική Δημοκρατία, η Σοσιαλιστική Πορεία, η Σοσιαλιστική Πρωτοβουλία, η Ελληνική Αριστερά, ο "μεγάλος" Συνασπισμός ή -παλιότερα- η ΕΔΑ.
Όλα καταβροχθίστηκαν από το πελατεικό σύστημα, από την -συγχωρείστε με- ηλίθια (κατά τον επιεικέστερο χαρακτηρισμό) αντίληψη περί «ισχυρών», κομματικά, κυβερνήσεων και της απότοκης "ενός ανδρός αρχής" υπό κοινοβουλευτικό "μανδύα"...(*)
Από το 1955, συνεχώς και αδιαλείπτως...
Πλην μικρού επταετούς διαλείμματος, που χάσαμε τον ..."μανδύα".
Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο θα υπάρξει και θα μακροημερεύσει μόνον αν είναι κοινωνικό.
Αν (που θά...) σαρωθεί πρώτα το σάπιο πελατειακό σύστημα των «ισχυρών» κυβερνήσεων, των ατομικών λύσεων, του "κοινωνικού αυτοματισμού", της "μαγκιάς", του... «νόμος είναι το δίκιο του λαμόγιου»...
Αισιοδοξείστε!
Τα σημάδια αλληλεγγύης, συνεργασίας, ιδιωτικοκοινωνικής πρωτοβουλίας (και όχι ιδιωτικοοικονομικής υστεροβουλίας...) ανιχνεύονται πλέον παντού.
Συνδυασμένα ή όχι με ...γιαουρτώδεις αποδοκιμασίες οζόντων "ταγών".
Οι οποίοι πλέον ένα μόνον έχουν να προσφέρουν, έστω ως είδος ελαφρυντικού τους για να αποφύγουν κάποιο "Γουδί":
Να ψηφίσουν εκλογές, με Αναλογική και Προτιμητικό, για ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ Εθνοσυνέλευση.
Η οποία θα γίνει, έτσι κι αλλοιώς.
Μόνο που το "αλλοιώς" θα είναι πιθανότατα πολύ οδυνηρό...
Ας φροντίσουν να αποφευχθεί και θα το λάβουμε υπόψη ως ελαφρυντικό τους.
- - - - - - - - - -
(*) Δήλωση Ανδρέα Παπανδρέου στις 23-12-1974
2 σχόλια:
Αυξήθηκε η χρηματοδότηση των κομμάτων, Ναπολέων, και δεν άκουσα αν κάποιος βουλευτής διαφώνησε.
"Τα παρόντα κόμματα έχουν ξοφλήσει", λένε πολλοί.
Η Αριστερά δεν έχει πείσει ακόμα ότι διαθέτει πρόταση. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΚΚΕ.
Δύσκολοι καιροί...
Φίλτατε Λωτ,
πρόταση-προτάσεις υπάρχουν. Και καλοδουλεμένες μπορώ να πω.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι η ύπαρξή τους αλλά η εφαρμογή τους!
Τα δυό μορφώματα που αναφέρεις δεν πείθουν σε αυτό ακριβώς το σημείο.
Ούτε είναι οργανωμένα ούτε λειτουργούν βέβαια δημοκρατικά αλλά ...παλαιοκομμουνιστικά και δημοκρατοσυγκεντρωτικά. Δεν παρέχουν λοιπόν τα απτά εχέγγυα (όπως ούτε όλα τα υπόλοιπα) ότι θα φέρουν επιθυμητά αποτελέσματα.
Κι έτσι ο λαός (εσύ κι εγώ, καμμιά δεκαριά εκατομμύρια ακόμα στην Ελλάδα και κάπου 7 δισεκατομμύρια στον πλανήτη Γή...) μιθριδατισμένος χιλιάδες χρόνια τώρα, ωθείται στην αναζήτηση και αγκίστρωση σε κάποιον "ηγέτη"...
Που δεν είναι όμως ούτε ο Αλέξης ούτε η Αλέκα ούτε οι αποδέλοιποι φυσικά...
Ούτε υπήρξε και κάποιος ("μεγάλος") τέτοιος στην ιστορία που να μην έφερε την καταστροφή...
Οι καιροί είναι δύσκολοι αλλά και ...γκαστρωμένοι.
Κι ο ρόλος (όλων μας) είναι να διευκολύνουμε την γέννα...
Να μην είναι κι αυτή πολύ δύσκολη, πολύ οδυνηρή.
Αυτό προσπάθησα να πω σ' αυτό μου το άρθρο.
Οσμίζομαι πάντως να έρχεται «η ώρα του λαού». Δεν μπορώ να προσδιορίσω με ποιά έννοιά της έρχεται (ευελπιστώ με την κοινωνική...) αλλά την νοιώθω να έρχεται.
Όσο για το πώς βλέπω την Συντακτική Συνέλευση, γύρνα, αν έχεις χρόνο, σε παλιότερα άρθρα μου αλλά και στο: 8ymwmenayannena.blogspot.com {28.6.11}
Kαι για το τί προσδιορίζω ως "δημοκρατία" και δημοκρατική οργάνωση/λειτουργία θα βρείς εκτενή ανάλυση στο aristeriaristera.blogspot.com
Δημοσίευση σχολίου