Από χτές παρακολουθώ εντατικά στα τρία κανάλια, που μπορώ και πιάνω εδώ στο χωριό {σκάϊ, μέγκα και αντ-1}, τις συζητήσεις στα ...πρωϊνάδικα περί του ποιός προφυλακίστηκε και ποιός όχι από τους ...αστέρες των εγέρθητων.
Χτες κυριαρχούσαν οι εκφράσεις έκπληξης, στενοχώριας, δυσαρέσκειας, τέτοια... για την μη προφυλάκιση του Κασσιδεγέρθητου και των άλλων δύο βουλευτολουλουδιών.
Σήμερα αυτά μετριάστηκαν πολύ με την προφυλάκιση του αρχιεγέρθητου με την στριγγιά φωνή και το μάτι που γυαλίζει(***).
Τα πράμματα είναι ως εξής απλά για μένα {που δεν έχω μεν νομικές(****) γνώσεις, πλην όμως διαβάζω, βλέπω, ακούω, κρίνω, συγκρίνω και προσπαθώ να καταλάβω τί υπάρχει πίσω και βαθύτερα από τα φαινόμενα στην επιφάνεια}:
1. Η προφυλάκιση δεν είναι απόδειξη ούτε ενοχής ούτε αθωότητας. Παράδειγμα ο Παπαγεωργόπουλος που ΔΕΝ προφυλακίστηκε αλλά τελικά έφαγε ισόβια. Και αντίθετα άλλοι που προφυλακίστηκαν μεν αλλά τελικά απαλλάχτηκαν από τις κατηγορίες.
2. Ισχυροί -κατ' εμέ- λόγοι για προφυλάκιση κάποιου είναι κυρίως η πιθανότητα να ξανακάνει έγκλημα είτε να προσπαθήσει να εμποδίσει την δικαστική εξέλιξη με απόκρυψη στοιχείων, τρομοκράτηση μαρτύρων κατηγορίας κλπ είτε τέλος να ...εξαφανιστεί και να μην προσέλθει στην δίκη του {όπως π.χ. ο διαβόητος Χριστοφοράκος της Ζήμενς}.
3. Επειδή αυτοί οι τρείς λόγοι είναι πολύ πιθανόν να «συντρέχουν» (και) για τα μη προφυλακισθέντα εγέρθητα "γκεσέμια", βγάζω το συμπέρασμα ότι οι δικαστικοί λειτουργοί, που πήραν τις αποφάσεις άλλους να προφυλακίσουν και άλλους όχι, κινήθηκαν μεν εντός του Νόμου αλλά ...πονηρά, δηλαδή έξυπνα.
Μέσα στον κουρνιαχτό για πολιτική υποκίνηση της δίωξης {κύριο υπερασπιστικό επιχείρημα της εγκληματικής οργάνωσης των εγέρθητων, που ήταν άλλωστε και το νόημα της φράσης του τίτλου} έδωσαν βάση για την ανατροπή αυτής της αντίληψης.
Αν δεν το έχετε ήδη κάνει, για σκεφτείτε το κι εσείς έτσι και πείτε μου.
- - - - - - - - - - - -
(*) Ρήση του συνήγορου του Κασσιδεγέρθητου, που φέρει το σημαδιακό επίθετο Σαράκης. Κακός οιωνός για τον εντολέα του...
(**) "Πονηρή" με την καλή έννοια, έξυπνη δηλαδή.
(***) Τάλε-κουάλε όπως η φωνή του Χίτλερ και του αρχιχουνταίου, που θαυμάζει. Φαίνεται πως είναι κολλητικό: Όταν θαυμάζεις κάποιους, προσπαθείς -ή απλώς τυχαίνει...- να έχεις ίδια χαρακτηριστικά. Ίσως νομίζοντας ότι η «επιτυχία» τους οφείλονταν και σε αυτά... Άβυσσος το μυαλό -το όποιο μυαλό...- του ανθρώπου...
(****) Αυτό μού έλλειπε... Έχω τόσες άλλες... Από «απλώς» τουρλού το μυαλό μου θα γίνονταν τελείως τουρλού...
Χτες κυριαρχούσαν οι εκφράσεις έκπληξης, στενοχώριας, δυσαρέσκειας, τέτοια... για την μη προφυλάκιση του Κασσιδεγέρθητου και των άλλων δύο βουλευτολουλουδιών.
Σήμερα αυτά μετριάστηκαν πολύ με την προφυλάκιση του αρχιεγέρθητου με την στριγγιά φωνή και το μάτι που γυαλίζει(***).
Τα πράμματα είναι ως εξής απλά για μένα {που δεν έχω μεν νομικές(****) γνώσεις, πλην όμως διαβάζω, βλέπω, ακούω, κρίνω, συγκρίνω και προσπαθώ να καταλάβω τί υπάρχει πίσω και βαθύτερα από τα φαινόμενα στην επιφάνεια}:
1. Η προφυλάκιση δεν είναι απόδειξη ούτε ενοχής ούτε αθωότητας. Παράδειγμα ο Παπαγεωργόπουλος που ΔΕΝ προφυλακίστηκε αλλά τελικά έφαγε ισόβια. Και αντίθετα άλλοι που προφυλακίστηκαν μεν αλλά τελικά απαλλάχτηκαν από τις κατηγορίες.
2. Ισχυροί -κατ' εμέ- λόγοι για προφυλάκιση κάποιου είναι κυρίως η πιθανότητα να ξανακάνει έγκλημα είτε να προσπαθήσει να εμποδίσει την δικαστική εξέλιξη με απόκρυψη στοιχείων, τρομοκράτηση μαρτύρων κατηγορίας κλπ είτε τέλος να ...εξαφανιστεί και να μην προσέλθει στην δίκη του {όπως π.χ. ο διαβόητος Χριστοφοράκος της Ζήμενς}.
3. Επειδή αυτοί οι τρείς λόγοι είναι πολύ πιθανόν να «συντρέχουν» (και) για τα μη προφυλακισθέντα εγέρθητα "γκεσέμια", βγάζω το συμπέρασμα ότι οι δικαστικοί λειτουργοί, που πήραν τις αποφάσεις άλλους να προφυλακίσουν και άλλους όχι, κινήθηκαν μεν εντός του Νόμου αλλά ...πονηρά, δηλαδή έξυπνα.
Μέσα στον κουρνιαχτό για πολιτική υποκίνηση της δίωξης {κύριο υπερασπιστικό επιχείρημα της εγκληματικής οργάνωσης των εγέρθητων, που ήταν άλλωστε και το νόημα της φράσης του τίτλου} έδωσαν βάση για την ανατροπή αυτής της αντίληψης.
Αν δεν το έχετε ήδη κάνει, για σκεφτείτε το κι εσείς έτσι και πείτε μου.
- - - - - - - - - - - -
(*) Ρήση του συνήγορου του Κασσιδεγέρθητου, που φέρει το σημαδιακό επίθετο Σαράκης. Κακός οιωνός για τον εντολέα του...
(**) "Πονηρή" με την καλή έννοια, έξυπνη δηλαδή.
(***) Τάλε-κουάλε όπως η φωνή του Χίτλερ και του αρχιχουνταίου, που θαυμάζει. Φαίνεται πως είναι κολλητικό: Όταν θαυμάζεις κάποιους, προσπαθείς -ή απλώς τυχαίνει...- να έχεις ίδια χαρακτηριστικά. Ίσως νομίζοντας ότι η «επιτυχία» τους οφείλονταν και σε αυτά... Άβυσσος το μυαλό -το όποιο μυαλό...- του ανθρώπου...
(****) Αυτό μού έλλειπε... Έχω τόσες άλλες... Από «απλώς» τουρλού το μυαλό μου θα γίνονταν τελείως τουρλού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου