Αγανακτισμένη Σκλίβανη

Βράδυ στην "πάνω" Πλατεία του χωριού, στο καφενειοπερίπτερο... Αεράκι δροσιστικό, καλό αντίβαρο για τη ζεστή μέρα. Μικροπαρέες στα τραπεζάκια, μπύρες, κάνα τσίπουρο, κάνα κρασί και ωραία μεζεδάκια της Αγγελικής.
Κεράσματα, παλιές ιστορίες «εις επήκοον όλων», πειράγματα. Κυρίως στον "πρόεδρο", δηλαδή τον πρώτο Τοπικό Σύμβουλο του συνδυασμού που πλειοψήφισε στον ...ΚΑΚΟκρατικό "Δήμο Δωδώνης", ο οποίος ex officio παίζει τον ρόλο του παλιού Πρόεδρου Κοινότητας.
Πειράγματα γιατί, βδομάδες τώρα, δεν έχει φροντίσει ν' αντικατασταθούν δυό καμμένες λάμπες στις κολώνες φωτισμού της Πλατείας.
Κάποτε αποφάσισε να φύγει. Με ένα αγροτικό φορτηγάκι, που τό είχε αφήσει επίτηδες στο κατωφερικό σημείο της Πλατείας, γιατί δεν έπαιρνε μπροστά...
Το ξεκινάει τσουλώντας το αργά στον κατήφορο. Και τότε πετάγονται δυό ...αγανακτισμένοι συγχωριανοί, πιάνουν το αυτοκίνητο από την πίσω πόρτα της καρότσας και σταματούν το τσούλημα!
Μετά, τό έσπρωξαν για να πάρει μπροστά μόνον όταν, ρητά και φωναχτά και μέσα στα χάχανα όλων, ο "πρόεδρος" υποσχέθηκε ότι θα φροντίσει για τις λάμπες μέσα στην βδομάδα.
Μιά μορφή βίας ήταν κι αυτή... Βία ενάντια στην Εξουσία...
Που, αν τήν μάθαινε ο αξιότιμος κ. Βαγγέλης Βεν., μάλλον θα τήν κατακεραύνωνε ως υπονόμευση του ...«πολιτικού μας πολιτισμού»...
Εμείς όμως γελάσαμε με το πάθημα του "πρόεδρου".
Και μάλλον θα αποχτήσουμε και λάμπες στην  Πλατεία...

Υ.Γ.

Αν υποψιαστώ ότι το "κίνημα των αγανακτισμένων" έφτασε και στα χωριά... θα πεθάνω...

Απ' τη χαρά μου.