11.1.10
Διά το θεαθήναι...
1... Όταν το αρσενικό παγώνι αναρριπίζει την ουρά του για να αποκαλύψει τα εντυπωσιακά της χρώματα-σχέδια σε κάποιο θηλυκό, τό κάνει διά το θεαθήναι.
Δεν προσφέρει στην υποψήφια σύντροφό του κάποιο εχέγγυο ότι διαθέτει, λέμε τώρα..., πιό "προικισμένα" σπερματοζωάρια, τα οποία θα εξασφαλίσουν μακροβιότερους απογόνους, ούτε ότι θα τής προκαλέσει εντονώτερη ηδονή κατά τη γενετήσια διαδικασία.
2... Όταν η κα Νεφερτίτη, πριν κάπου 3.500 χρόνια, βάφονταν του ...σκασμού για να βγαίνει δίπλα στον "καλό της", που κι αυτός βάφονταν..., τό έκανε διά το θεαθήναι.
Δεν πρόσφεραν στο λαό τους, ή έστω μόνον στους παρατρεχάμενους και τους αυλικούς, τίποτε άλλο εκτός από θέαμα... Ακριβώς γιατί δεν ήταν διατεθειμένοι να προσφέρουν τίποτε άλλο.
Για τις σύγχρονες βαφόμενες κυρίες {και κυρίους!} τί να σάς πώ;;; Ξέρετε εσείς...
3... Όταν αλλάζουμε κάθε λίγο και λιγάκι τα ρούχα μας χωρίς να έχουν λερωθεί ή παλιώσει, τό κάνουμε διά το θεαθήναι.
Για να δείξουμε ότι είμαστε "άλλοι", ή ότι είμαστε «ευκατάστατοι», ή ότι...
Τίποτε ουσιαστικό πάντως.
4... Όταν οι ιερείς βάζουν τα χρυσοποίκιλτά τους άμφια δεν τό κάνουν βέβαια για να εμπνεύσουν ή τονώσουν την πίστη του "ποιμνίου" στον άϋλο θεό {τους}, που ισχυρίζονται ότι έχουν, αλλά διά το θεαθήναι.
Τό κάνουν για να καταδείξουν ποιός είναι ο πραγματικός "θεός" τους: Ο πλούτος, η χλιδή. Που φυσικά μικρή αξία έχει, όταν δεν επιδεικνύεται...
5... Όταν πάμε στην πορεία, για το "Πολυτεχνείο", ας πούμε, κάτω από τα πανώ του κόμματός μας, δεν τό κάνουμε για να τιμήσουμε την επέτειο εκείνου του αγώνα αλλά διά το θεαθήναι.
Για να δείξουμε ότι είμαστε "πολλοί", περισσότεροι από τους "άλλους"...
Και όσοι δεν νοιώθουν έτσι, που σίγουρα υπάρχουν και τέτοιοι..., ας είναι βέβαιοι ότι η ηγεσία, που διατάζει να σηκωθούν κομματικά πανώ, σημαίες κλπ, αυτό ακριβώς έχει στο μυαλό της.
6... Όταν κάποιοι "ταγοί" μας {και τα εξωνημένα-καλοθρεμμένα παπαγαλάκια τους} αποκαλούν το Κοινοβούλιο «ναό» της δημοκρατίας, τό κάνουν διά το θεαθήναι.
Διότι με την πρακτική τους, διαρκώς, μονίμως και ασχέτως "χρώματος"..., με τους κομματικούς "λόχους", που πρόκυψαν από καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα, όπως π.χ. η Ενισχυμένη ΔΥΣαναλογική, και ψηφίζουν πειθήνια, τυφλά, κάθε νομοσχέδιο που φέρνει ο όποιος υπουργός, κάθε άλλο παρά δημοκρατική λειτουργία του κράτους εξασφαλίζουν.
7... Όταν κάποιοι «επαναστάτες» βάζουν μιά κροτίδα σε κάλαθο απορριμμάτων στο Κοινοβούλιο, τό κάνουν διά το θεαθήναι.
Διότι με την πρακτική τους το μόνο που εξασφαλίζουν είναι η ενίσχυση, η ισχυροποίηση των κατασταλτικών-καταπιεστικών μηχανισμών και όχι βέβαια η ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος...
Γιαυτό άλλωστε εκτός από τους "γνήσιους" ανεγκέφαλους κατά καιρούς αποκαλύπτονται ότι δρούν και ...γιαλαντζή: Oι βαλτοί από το αστυνομικό παρακράτος.
Δεν προσφέρει στην υποψήφια σύντροφό του κάποιο εχέγγυο ότι διαθέτει, λέμε τώρα..., πιό "προικισμένα" σπερματοζωάρια, τα οποία θα εξασφαλίσουν μακροβιότερους απογόνους, ούτε ότι θα τής προκαλέσει εντονώτερη ηδονή κατά τη γενετήσια διαδικασία.
2... Όταν η κα Νεφερτίτη, πριν κάπου 3.500 χρόνια, βάφονταν του ...σκασμού για να βγαίνει δίπλα στον "καλό της", που κι αυτός βάφονταν..., τό έκανε διά το θεαθήναι.
Δεν πρόσφεραν στο λαό τους, ή έστω μόνον στους παρατρεχάμενους και τους αυλικούς, τίποτε άλλο εκτός από θέαμα... Ακριβώς γιατί δεν ήταν διατεθειμένοι να προσφέρουν τίποτε άλλο.
Για τις σύγχρονες βαφόμενες κυρίες {και κυρίους!} τί να σάς πώ;;; Ξέρετε εσείς...
3... Όταν αλλάζουμε κάθε λίγο και λιγάκι τα ρούχα μας χωρίς να έχουν λερωθεί ή παλιώσει, τό κάνουμε διά το θεαθήναι.
Για να δείξουμε ότι είμαστε "άλλοι", ή ότι είμαστε «ευκατάστατοι», ή ότι...
Τίποτε ουσιαστικό πάντως.
4... Όταν οι ιερείς βάζουν τα χρυσοποίκιλτά τους άμφια δεν τό κάνουν βέβαια για να εμπνεύσουν ή τονώσουν την πίστη του "ποιμνίου" στον άϋλο θεό {τους}, που ισχυρίζονται ότι έχουν, αλλά διά το θεαθήναι.
Τό κάνουν για να καταδείξουν ποιός είναι ο πραγματικός "θεός" τους: Ο πλούτος, η χλιδή. Που φυσικά μικρή αξία έχει, όταν δεν επιδεικνύεται...
5... Όταν πάμε στην πορεία, για το "Πολυτεχνείο", ας πούμε, κάτω από τα πανώ του κόμματός μας, δεν τό κάνουμε για να τιμήσουμε την επέτειο εκείνου του αγώνα αλλά διά το θεαθήναι.
Για να δείξουμε ότι είμαστε "πολλοί", περισσότεροι από τους "άλλους"...
Και όσοι δεν νοιώθουν έτσι, που σίγουρα υπάρχουν και τέτοιοι..., ας είναι βέβαιοι ότι η ηγεσία, που διατάζει να σηκωθούν κομματικά πανώ, σημαίες κλπ, αυτό ακριβώς έχει στο μυαλό της.
6... Όταν κάποιοι "ταγοί" μας {και τα εξωνημένα-καλοθρεμμένα παπαγαλάκια τους} αποκαλούν το Κοινοβούλιο «ναό» της δημοκρατίας, τό κάνουν διά το θεαθήναι.
Διότι με την πρακτική τους, διαρκώς, μονίμως και ασχέτως "χρώματος"..., με τους κομματικούς "λόχους", που πρόκυψαν από καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα, όπως π.χ. η Ενισχυμένη ΔΥΣαναλογική, και ψηφίζουν πειθήνια, τυφλά, κάθε νομοσχέδιο που φέρνει ο όποιος υπουργός, κάθε άλλο παρά δημοκρατική λειτουργία του κράτους εξασφαλίζουν.
7... Όταν κάποιοι «επαναστάτες» βάζουν μιά κροτίδα σε κάλαθο απορριμμάτων στο Κοινοβούλιο, τό κάνουν διά το θεαθήναι.
Διότι με την πρακτική τους το μόνο που εξασφαλίζουν είναι η ενίσχυση, η ισχυροποίηση των κατασταλτικών-καταπιεστικών μηχανισμών και όχι βέβαια η ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος...
Γιαυτό άλλωστε εκτός από τους "γνήσιους" ανεγκέφαλους κατά καιρούς αποκαλύπτονται ότι δρούν και ...γιαλαντζή: Oι βαλτοί από το αστυνομικό παρακράτος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Για ενα show ζούμε ...
Φίλε Ναπολέων, γιατί η πιο πάνω ανάρτησή σου δεν έχει δυνατότητα σχολίων;
Έστω, θα σχολιάσω και τις δύο σε ένα: το Θεαθήναι που τόσο κατηγορείς κινεί το εμπόριο, την κατεξοχήν δραστηριότητα που δημιούργησε τον λαμπρό ελληνικό πολιτισμό.
Όλα αυτά, όμως, πηγάζουν από την απληστία! Αυτή ακριβώς η απληστία οδήγησε τους επενδυτές σου να εμπιστευτούν τα χρήματά τους στους μάνατζερ. Τα κέρδη τους θα τα χρησιμοποιούσαν πάλι για το θεαθήναι: Μύκονος, Αράχωβα, πισίνες, γκόμενες.
Βλέπεις πώς όλα μπερδεύονται γλυκά;
@ Tzonakos
Γιαυτό, στα "κανάλια' κι αλλού, γίνεται τόση κουβέντα για το «ψηφιακό σήμα»...
@ Λώτ
ΕΠΙ ΤΗΣ ...ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
Την "ανάρτηση" αυτή τή φόρεσα ...καπέλλο σε όλο το μπλογκ, ως side-article, που το πρόγραμμα δεν παίρνει σχόλια.
Σήμερα θα τό αλλάξω σε «κανονικό» ποστ. Και θα μεταφέρω και το σχόλιό σου.
ΕΠΙ ΤΗΣ OYΣΙΑΣ
Η ένστασή μου δεν είναι για το εμπόριο.
Από την πανάρχαια εποχή που άρχισε ο επιμερισμός εργασιών (π.χ. γυναίκες>>>καλλιέργειες, άντρες>>>κυνήγι) τότε ξεκίνησε η ανταλλαγή προϊόντων του μόχθου καθενός, το ένα κάποιο εμπόριο.
Και σήμερα είναι βέβαια «εκ των ών ουκ άνευ», αφού κανείς, όσο κι αν το παλαίψει, δεν γίνεται να παράγει ΟΛΑ όσα χρειάζεται (π.χ. φάρμακα) ή να εκτελεί μόνος του ΟΛΕΣ τις αναγκαίες υπηρεσίες (π.χ. εγχειρήσεις)...
Η ένστασή μου είναι στο τί στ' αλήθεια έχουμε ανάγκη...
Τί στ' αλήθεια θα μάς κάνει ευτυχείς...
Οι νόμοι της ζούγκλας αποκλείεται πάντως...
Ας μην φέρω ονομαστικά παραδείγματα δυστυχισμένων πλουσίων...
Απλώς αναρωτιέμαι: Έγινε ποτέ κανένας τους ευτυχής;;;
Κάποιους, λίγους, φτωχούς έχω δεί πάντως...(*)
Όλα από το «γνώθι σαυτόν» ξεκινάνε...
Εμπόριο, ανταλλάγές θα έχουμε πάντα... Ή σχεδόν...
Το θέμα είναι τί είδους και για ποιά είδη.
Ευχαριστώ πάντως για την επισημείωση.
------
(*) Ζήτα μου να σού διηγηθώ μια "εικόνα" ζεύγους τσιγγάνων, μεταξύ Θεσσαλονίκης-Έδεσσας, πριν 30 χρόνια.
Θα σ' αρέσει νομίζω, ως ιστορικό.
Δημοσίευση σχολίου