Μετά τους «Νεανικούς»... Ολυμπιακούς των ...μωρών πότε θα έχουμε άραγε;;;

Η αντίθεση του ...υπερφαινόμενου στον πρωταθλητισμό και τις παντός είδους «πρωτιές» είναι γνωστή στον κύκλο του εδώ και 50 χρόνια, αλλά έγινε ευρύτερα γνωστή από άρθρα στον "Παρατηρητή της Ηπείρου" εναντίον του κ. Κώστα Μητσοτάκη, ως πρωθυπουργού, και του υπόλοιπου συρφετού «παραγόντων», που είχαν εκδράμει στο Τόκυο για να εξασφαλίσουν προτίμηση της Αθήνας για τους "Χρυσούς Ολυμπιακούς" του 1996, στα 100 χρόνια δηλαδή μετά τους "πρώτους" των νεώτερων χρόνων, το 1896 από τον βαρώνο Ντε Κουμπερτέν και τον δικό του συρφετό.
Τα εναντίον του πρωταθλητισμού, και ειδικώτερα της πιό κραυγαλέας έκφανσής του, των "Ολυμπιακών" αγώνων, επιχειρήματα επαληθεύτηκαν ...πανηγυρικά από τότε. Αν κανείς είναι πάντως τόσο τυφλός, κουφός ή ολιγόνους και ακόμα νομίζει πως κάτι προσφέρουν (π.χ. στην παγκόσμια ειρήνη...) ας αναλογιστεί τα παρακάτω:
* Ούτε στα αρχαία χρόνια, ούτε στα "σύγχρονα" σταμάτησαν ποτέ κάποιους πόλεμους, ούτε κάν μπορεί να θεωρηθεί ότι βοήθησαν κάπως να επικρατήσει ειρήνη στον κόσμο. «Λαμπρό» παράδειγμα οι "Ολυμπιακοί" στο χιτλερικό Βερολίνο το 1936. Αλλά και όλοι οι μετέπειτα, που πάντα έφεραν το ...φωτοστέφανο κάποιου πολέμου εδώ κι εκεί... Ας προσπαθήσουν να βρούν μιά εξαίρεση.
* Οι "Ολυμπιακοί"[1] είναι πάντοτε ...ΧΡΥΣΟΙ. Τόσο για τους πρωταθλητές[2] αλλά κύρια για τις εμπλεκόμενες εταιρείες αθλητικών ειδών και βέβαια για τα ίδια τα μέλη της Επιτροπής των ...Αθανάτων, που δωροδοκούνται, και "επίσημα" και μυστικά, είτε για να προτιμήσουν κάποια πόλη/χώρα για την διεξαγωγή είτε για να περιληφθεί κάποιο «άθλημα» στα "ολυμπιακά"[3].
Για το "χρυσίον" γίνονται όλα. Οπότε βέβαια μόνον αθλητισμός δεν είναι...
«Εμπόριον σαρκός» είναι μάλλον. Ας δοκιμάσουν να τό σκεφτούνε και έτσι.
* Όλοι οι αγώνες είναι ΝΤΟΠαγώνες και οι αθλητές ντοπαρισμένοι. Ίσως όχι όλοι με τις απαγορευμένες ντόπες αλλά με τις «άλλες», που αναφέρονται επίσημα ως ..."συμπλήρωμα διατροφής". Στην Ελλάδα αυτό έχει καταγγελθεί επίσημα (από γυμναστές, προπονητές αλλά και παλιότερους ολυμπιονίκες) μία, τουλάχιστον..., φορά σε εκπομπή της ΕΤ3 πρόπερσυ. «Δεν σπάνε τα ρεκόρ χωρίς ντόπα» είχε δηλώσει κάποια.
* Είναι κατώτερης νοημοσύνης παραμύθι το παραμύθι ότι μέσω του πρωταθλητισμού παρωθούνται τα παιδιά να αθληθούν, να γυμναστούν. Σε άλλα «αθλήματα» παρωθούνται με τον πρωταθλητισμό, όπως π.χ. στον υποσκελισμό του αντίπαλου "πάση θυσία"[4].
Τα παιδιά θέλουν να παίζουν έτσι κι αλλοιώς. Με το παιχνίδι αθλούνται. Και υπάρχουν ...άπειρα παιχνίδια μη ανταγωνιστικά, χωρίς νικητές και νικημένους, χωρίς κανόνες της ζούγκλας.

ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ "ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ"
Αφού τόσο προσοδοφόροι έχουν αποδειχτεί οι "Ολυμπιακοί" για κάμποσους[5] μοιραίο ήταν να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται για να αυξηθεί ο τζίρος των «παραγόντων» που πλουτίζουν από αυτούς.
Έτσι αποχτήσαμε και "Χειμερινούς Ολυμπιακούς" για αθλήματα σχετικά με το χιόνι, "Ειδικούς Ολυμπιακούς" για άτομα με αναπηρίες και, πρόσφατα, "Νεανικούς Ολυμπιακούς".
Σύντομα υπολογίζω ότι θα προστεθούν στον κατάλογο οι παρακάτω "Ολυμπιακοί":
1. Ολυμπιακοί Μεσόκοπων.
2. Ολυμπιακοί Συνταξιούχων.
3. Ολυμπιακοί Πολύ Γερόντων.
4. Ολυμπιακοί Προεφηβικής Ηλικίας.
Όμως, με όλη την σοφία που μέ διακρίνει..., σάς διαβεβαιώνω ότι ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ -εις τον αιώνα!- να έχουμε τα εξής είδη:
"Ολυμπιακούς Ψυχασθενών" και "Ολυμπιακούς Μωρών".
Το «γιατί δεν θά 'χουμε» είναι φανερό!
Διότι ΟΛΟΙ οι "Ολυμπιακοί" για ψυχασθενείς και μωρούς είναι...

Ούτε χάρηκα ούτε θα πάω να συγχαρώ...
...τα 4 παιδιά, αθλητές-κωπηλάτες του "Ναυτικού Ομίλου Ιωαννίνων", που διακρίθηκαν προχτές στους "Νεανικούς Ολυμπιακούς" στη Σιγκαπούρη. Τα δυό αγόρια πήραν ασημένιο μετάλλιο και τα δυό κορίτσια χάλκινο.
Δεν χάρηκα, παρότι «γιαννιώτης»[6] από κούνια..., γιατί νοιώθω πως μάλλον για λύπηση είναι τα παιδιά.
Ως κατ' εξοχήν θύματα της κοινωνίας της ζούγκλας. Των «ιδεωδών» του ανταγωνισμού και της απάνθρωπης πρωτιάς, «ιδεωδών» που σίγουρα τά έχουν "πληρώσει" με εξοντωτικές προπονήσεις ή/και με "συμπληρώματα διατροφής"... και θα τά "πληρώσουν" πολύ ακριβότερα στο μέλλον, θητεύοντας ως γρανάζια (ή ...τσιπάκια) του πλουτοπαραγωγικού μηχανισμού άλλων...

- - - - - - - - - - - - - - - - - -
[1] Αλλά και οι μικρότερες διοργανώσεις σε άλλο βαθμό...
[2] Και ...μεταλλιούχους εν γένει
[3] Πρόσφατη περίπτωση της Ν. Κορέας για το Τάε-κβό-ντό...
[4] Και την εξόντωσή του κάποτε...
[5] Ακόμα και απίθανων, όπως π.χ. η ΖΗΜΕΝΣ, που, δωροδοκώντας, μάς πούλησε το, μηδέποτε λειτουργήσαν, «ολυμπιακό» σύστημα ...ασφαλείας C-4-i σε τετραπλάσια τιμή από την «κανονική»...
[6] Δεν έχω κατανοήσει ποιά είναι η αξία τέτοιων γενικών προσδιορισμών... Την απαξία τους όμως τήν ξέρω καλά!